aanerven
Dutch
Etymology
From Middle Dutch aenerven. Equivalent to aan + erven.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈaːnˌɛr.vən/
Audio (file) - Hyphenation: aan‧er‧ven
Verb
aanerven
- (archaic, transitive) to inherit (to gain in inheritance)
- Synonym: erven
Inflection
| Inflection of aanerven (weak, separable) | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | aanerven | ||||||||
| past singular | erfde aan | ||||||||
| past participle | aangeërfd | ||||||||
| infinitive | aanerven | ||||||||
| gerund | aanerven n|- class="vsHide" style="background: #E6E6FF;" | main clause | subordinate clause | ||||||
| present tense | past tense | present tense | past tense | ||||||
| 1st person singular | erf aan | erfde aan | aanerf | aanerfde | |||||
| 2nd person sing. (jij) | erft aan | erfde aan | aanerft | aanerfde | |||||
| 2nd person sing. (u) | erft aan | erfde aan | aanerft | aanerfde | |||||
| 2nd person sing. (gij) | erft aan | erfde aan | aanerft | aanerfde | |||||
| 3rd person singular | erft aan | erfde aan | aanerft | aanerfde | |||||
| plural | erven aan | erfden aan | aanerven | aanerfden | |||||
| subjunctive sing.1 | erve aan | erfde aan | aanerve | aanerfde | |||||
| subjunctive plur.1 | erven aan | erfden aan | aanerven | aanerfden | |||||
| imperative sing. | erf aan | ||||||||
| imperative plur.1 | erft aan | ||||||||
| participles | aanervend | aangeërfd | |||||||
| 1) Archaic. | |||||||||