ბუნი

ბუნი

Georgian

Pronunciation

• IPA^(key): /buni/

Etymology 1

From Old Armenian բուն (bun).[1]

Noun

ბუნი • (buni) (plural ბუნები)

1. shaft, handle
2. flagstaff

Declension

.Georgian.inflection-table tr:hover{	background-color:#EBEBEB;}

Declension of ბუნი (see Georgian declension)

	singular	plural	archaic plural
nominative	ბუნი (buni)	ბუნები (bunebi)	ბუნნი (bunni)
ergative	ბუნმა (bunma)	ბუნებმა (bunebma)	ბუნთ(ა) (bunt(a))
dative	ბუნს(ა) (buns(a))	ბუნებს(ა) (bunebs(a))	ბუნთ(ა) (bunt(a))
genitive	ბუნის(ა) (bunis(a))	ბუნების(ა) (bunebis(a))	ბუნთ(ა) (bunt(a))
instrumental	ბუნით(ა) (bunit(a))	ბუნებით(ა) (bunebit(a))
adverbial	ბუნად(ა) (bunad(a))	ბუნებად(ა) (bunebad(a))
vocative	ბუნო (buno)	ბუნებო (bunebo)	ბუნნო (bunno)
Notes: archaic plurals might not exist.

Postpositional inflection of ბუნი (see Georgian postpositions)

postpositions taking a dative case	singular	plural
-ზე (on - )	ბუნზე (bunze)	ბუნებზე (bunebze)
-თან (near - )	ბუნთან (buntan)	ბუნებთან (bunebtan)
-ში (in - )	ბუნში (bunši)	ბუნებში (bunebši)
-ვით (like a - )	ბუნივით (bunivit)	ბუნებივით (bunebivit)
postpositions taking a genitive case	singular	plural
-თვის (for - )	ბუნისთვის (bunistvis)	ბუნებისთვის (bunebistvis)
-ებრ (like a - )	ბუნისებრ (bunisebr)	ბუნებისებრ (bunebisebr)
-კენ (towards - )	ბუნისკენ (bunisḳen)	ბუნებისკენ (bunebisḳen)
-გან (from/of - )	ბუნისგან (bunisgan)	ბუნებისგან (bunebisgan)
postpositions taking an instrumental case	singular	plural
-დან (from / since - )	ბუნიდან (bunidan)	ბუნებიდან (bunebidan)
-ურთ (together with - )	ბუნითურთ (buniturt)	ბუნებითურთ (bunebiturt)
postpositions taking an adverbial case	singular	plural
-მდე (up to - )	ბუნამდე (bunamde)	ბუნებამდე (bunebamde)

Adjective

ბუნი • (buni)

1. native

Derived terms

• ბუნიკი (buniḳi)
• ბუნება (buneba)
• ბუნებით (bunebit)
• ბუნაური (bunauri)
• ბუნთურქი (bunturki)
• ბუნებითი (bunebiti)

 

References

1. Ačaṙean, Hračʿeay (1971), “բուն”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), volume I, 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press, page 484b

Noun

ბუნი • (buni)

1. archaic plural of ბუ (bu)