ไว้

See also: ไว

Thai

Etymology

From Proto-Southwestern Tai *waj/aɰꟲ² (“to keep”). Cognate with Northern Thai ᩅᩱ᩶ or ᩅᩱ᩠᩶ᨿ, Lao ໄວ້ (wai), Lü ᦺᦞᧉ (vay²), Tai Dam ꪼꪫ꫁, Shan ဝႆႉ (wâ̰i), Tai Nüa ᥝᥭᥳ (wȧy), Ahom 𑜈𑜩 (bay) or 𑜉𑜩 (may).

Pronunciation

Orthographic/Phonemic		ไว้ ai w ˆ
Romanization	Paiboon	wái
	Royal Institute	wai
(standard) IPA^(key)		/waj˦˥/^(R)

Verb

ไว้ • (wái) (abstract noun การไว้)

to place; to locate.
to keep; to hold; to maintain; to preserve.
to keep, wear, or sport (a style of moustache, for example).
(auxiliary) added at the end of a verb for emphasis or for indicating that the action has already been done.
to leave: to let remain; to have remaining behind.

Derived terms

ไว้เกียรติ
ไว้ใจ (wái-jai)
ไว้ชีวิต
ไว้ชื่อ
ไว้เชิง
ไว้ตัว
ไว้ท่า
ไว้ทุกข์
ไว้ธุระ
ไว้เนื้อเชื่อใจ
ไว้ฝีมือ
ไว้ภูมิ
ไว้ยศ
ไว้ลาย
ไว้วางใจ (wái-waang-jai)
ไว้หน้า
ไว้เหลี่ยมไว้คู
ไว้อาลัย