ใคร

ใคร

See also: ใคร่

Thai

Etymology

Blend of คน (kon, “person”) +‎ ไร (rai, “what”).[1]

Compare the dialectal ไผ (pǎi), from Proto-Tai *pʰaɰᴬ, from which the following are also derived: Northern Thai ᨹᩲ; Isan ใผ, ไผ; Lao ໃຜ (phai); Lü ᦺᦕ (ṗhay); Shan ၽႂ် (phǎue); Tai Nüa ᥚᥬᥴ (pháue); Aiton ၸၞ် (phaü); Ahom 𑜇𑜧 (phaw), 𑜇𑜨𑜧 (phow).

Pronunciation

Orthographic		ใคร au g r
Phonemic		ไคฺร ai g ̥ r
Romanization	Paiboon	krai
	Royal Institute	khrai
(standard) IPA(key)		/kʰraj˧/(R)

Pronoun

ใคร • (krai)

1. (interrogative) who; which person; what person?
2. whoever; anyone; someone; everyone; they (people in general).
   • ใครก็ช่วยไม่ได้

     krai gɔ̂ chûai mâi dâai

     No one can help.
     (literally) Whoever [they are], [they] cannot help.

   • ถามใครก็บอกว่า...

     tǎam krai gɔ̂ bɔ̀ɔk wâa ...

     [I] asked everyone [and they] told [me] that...

   • ไม่อยากกวนใคร

     mâi yàak guuan krai

     [I] don't want to disturb anyone.

3. person; one.
   • ใครบางคน

     krai baang-kon

     some person; someone

Derived terms

Derived terms

• ใคร ๆ
• ใครเขา
• ...ใคร...มัน (man)
• จับมือใครดมไม่ได้
• ตัวใครตัวมัน (dtuua-krai-dtuua-man)
• ทำคุณแก่ใคร เหมือนไฟตกน้ำ
• ทีใครทีมัน
• น้ำตาลใกล้มดใครจะอดได้
• ไม่เข้าใครออกใคร
• เสียทองเท่าหัวไม่ยอมเสียผัวให้ใคร
• หนามแหลมไม่มีใครเสี้ยม
• หมาขี้ไม่มีใครยกหาง

 

References

1. วรรณไวทยากร, พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้า (1939), “ศัพทาธิบาย”, in Journal of the Siam Society‎, volume 31, issue 2, กรุงเทพฯ: Siam Society, page 39