โป้ง
Thai
Pronunciation
| Orthographic/Phonemic | โป้ง o p ˆ ŋ | |
| Romanization | Paiboon | bpôong |
| Royal Institute | pong | |
| (standard) IPA(key) | /poːŋ˥˩/ | |
Adjective
โป้ง • (bpôong)
- big; large.
- boastful; talkative.
Verb
โป้ง • (bpôong)
- (childish) to be mad at someone.
Interjection
โป้ง • (bpôong)
- the sound of a gunshot.
Derived terms
- นิ้วโป้ง (níu-bpôong)
- ปากโป้ง
- ไข้โป้ง