besoniar
Interlingua
Etymology
From French besoin (“need”). Compare Esperanto bezoni.
Verb
besoniar
- to need
Conjugation
Conjugation of besoniar
infinitive | besoniar | ||
---|---|---|---|
participle | present | perfect | |
besoniante | besoniate | ||
active | present | simple | perfect |
besonia | ha besoniate | ||
past | besoniava | habeva besoniate | |
future | besoniara | habera besoniate | |
conditional | besoniarea | haberea besoniate | |
imperative | besonia | ||
passive | present | simple | perfect |
es besoniate | ha essite besoniate | ||
past | esseva besoniate | habeva essite besoniate | |
future | essera besoniate | habera essite besoniate | |
conditional | esserea besoniate | haberea essite besoniate | |
imperative | sia besoniate |