เห่าหอน
Thai
Etymology
เห่า (hào, “to bark”) + หอน (hɔ̌ɔn, “to howl”).
Pronunciation
Orthographic | เห่าหอน e h ˋ ā h ɒ n | |
Phonemic | เห่า-หอน e h ˋ ā – h ɒ n | |
Romanization | Paiboon | hào-hɔ̌ɔn |
Royal Institute | hao-hon | |
(standard) IPA(key) | /haw˨˩.hɔːn˩˩˦/ |
Verb
เห่าหอน • (hào-hɔ̌ɔn) (abstract noun การเห่าหอน)
- (of a dog or other animal) to bark and howl.
- (slang, offensive, derogatory) to speak; to talk; to gossip.