เป่ย์จิง
Thai
Etymology
From Mandarin 北京 (Běijīng).
Pronunciation
| Orthographic | เป่ย์จิง e p ˋ y ʻ t͡ɕ i ŋ | |
| Phonemic | เป่-จิง e p ˋ – t͡ɕ i ŋ | |
| Romanization | Paiboon | bpèe-jing |
| Royal Institute | pe-ching | |
| (standard) IPA(key) | /peː˨˩.t͡ɕiŋ˧/(R) | |
Proper noun
เป่ย์จิง • (bpèe-jing)
- (rare) Alternative form of ปักกิ่ง (bpàk-gìng): Beijing