หูตึง
Thai
Etymology
From หู (hǔu) + ตึง (dtʉng).
Pronunciation
| Orthographic | หูตึง h ū t ụ ŋ | |
| Phonemic | หู-ตึง h ū – t ụ ŋ | |
| Romanization | Paiboon | hǔu-dtʉng |
| Royal Institute | hu-tueng | |
| (standard) IPA(key) | /huː˩˩˦.tɯŋ˧/ | |
Adjective
หูตึง • (hǔu-dtʉng) (abstract noun ความหูตึง)
- hard of hearing.