หาง

See also: ห้าง

Thai

Etymology

From Proto-Tai *trwɤːŋᴬ (“tail”). Cognate with Northern Thai ᩉᩣ᩠ᨦ, Lao ຫາງ (hāng), Lü ᦠᦱᧂ (ḣaang), Shan ႁၢင် (hǎang), Ahom 𑜍𑜂𑜫 (rang), Saek หร่วง.

Pronunciation

Orthographic/Phonemic		หาง h ā ŋ
Romanization	Paiboon	hǎang
	Royal Institute	hang
(standard) IPA^(key)		/haːŋ˩˩˦/

Noun

หาง • (hǎang)

tail.
end of an object.