หมาหัวเน่า
Thai
Etymology
From หมา (mǎa, “dog”) + หัว (hǔua, “head”) + เน่า (nâo, “putrid”); referring to a dog with putrid wounds on its head.
Pronunciation
| Orthographic | หมาหัวเน่า h m ā h ạ w e n ˋ ā | |
| Phonemic | หฺมา-หัว-เน่า h ̥ m ā – h ạ w – e n ˋ ā | |
| Romanization | Paiboon | mǎa-hǔua-nâo |
| Royal Institute | ma-hua-nao | |
| (standard) IPA(key) | /maː˩˩˦.hua̯˩˩˦.naw˥˩/(R) | |
Noun
หมาหัวเน่า • (mǎa-hǔua-nâo)
- (idiomatic, derogatory, offensive) person generally despised or avoided: outcast, pariah, leper, etc.