สิง

See also: สั่ง, สิ่ง, สูง, and ส่ง

Thai

Etymology

From Old Khmer syaṅa, syaṅ, siyaṅa, sīyaṅa, siṅya, siṅa, sīṅa, siṅ (“to dwell; to reside; to be present; etc”). Cognate with Modern Khmer សិង (səng).

Pronunciation

Orthographic/Phonemic		สิง s i ŋ
Romanization	Paiboon	sǐng
	Royal Institute	sing
(standard) IPA^(key)		/siŋ˩˩˦/
Homophones edit		สิงค์ สิงห์

Verb

สิง • (sǐng) (abstract noun การสิง)

(of a spirit, especially an evil one) to possess.
(archaic, now colloquial or humorous) to dwell; to reside; to remain; to stay; to be present.

Synonyms

Definition 1

เข้า (kâo)
ประทับ (bprà-táp)
ลง (long)

Derived terms

บ้านผีสิง (bâan-pǐi-sǐng)
สิงสถิต
สิงสู่