ยุยง

Thai

Etymology

From ยุ (yú, “to stimulate”) +‎ ยง (yong, “undefined”).

Pronunciation

Orthographic		ยุยง y u y ŋ
Phonemic		ยุ-ยง y u – y ŋ
Romanization	Paiboon	yú-yong
	Royal Institute	yu-yong
(standard) IPA^(key)		/ju˦˥.joŋ˧/^(R)

Verb

ยุยง • (yú-yong) (abstract noun การยุยง)

to encourage something unfavourable: to incite, to instigate, to inflame, etc.
- 1866, จอมเกล้าเจ้าอยู่หัว, พระบาทสมเด็จพระ, “ประกาศพระราชบัญญัติลักภา”, in ประชุมกฎหมายประจำศก, volume 7, พระนคร: โรงพิมพ์เดลิเมล์, published 1935, page 170:
  มารดาของหญิงมายุยงหญิงให้ถอนตัวจากหลวงเสนาภักดีไม่ยอมเปนภรรยา
  maan-daa kɔ̌ɔng yǐng maa yú-yong yǐng hâi tɔ̌ɔn-dtuua jàak lǔuang sěe-naa pák-dii mâi yɔɔm bpen pan-yaa
  The mother of the woman came to encourage the woman to withdraw herself from Luang Senaphakdi, refusing to become [his] wife.
- 1956 November 15, สภาผู้แทนราษฎร, “ประมวลกฎหมายอาญา ภาค ๒ ลักษณะ ๑”, in ราชกิจจานุเบกษา, volume 73, number 95A, พระนคร: สำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี, page 69:
  ผู้ใด...ยุยงราษฎรให้เป็นกบฏ...
  pûu-dai ... yú-yong râat-sà-dɔɔn hâi bpen-gà-bòt ...
  Anyone [who] ... incites a citizen to commit insurrection ...
- 1956 November 15, สภาผู้แทนราษฎร, “ประมวลกฎหมายอาญา ภาค ๒ ลักษณะ ๑๐”, in ราชกิจจานุเบกษา, volume 73, number 95A, พระนคร: สำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี, page 132:
  ผู้ใดช่วยหรือยุยงเด็ก...ให้ฆ่าตนเอง...
  pûu-dai chûai rʉ̌ʉ yú-yong dèk ... hâi kâa dton-eeng ...
  Anyone [who] helps or incites a child ... to commit suicide ...

Derived terms

ยุยงส่งเสริม

Related terms

ยุแยง
ยุแหย่