ปลงพระชนม์

Thai

Etymology

From ปลง (bplong, “to place down, to put down; to issue, to launch, to release; to relieve”) +‎ พระ (prá, “a headword for a noun concerning gods, high priests, royal persons, etc”, literally “distinguished; divine; holy; sacred; etc”) +‎ ชนม์ (chon, “life”).

Pronunciation

Orthographic		ปลงพระชนม์ p l ŋ b r a d͡ʑ n m ʻ
Phonemic		ปฺลง-พฺระ-ชน p ̥ l ŋ – b ̥ r a – d͡ʑ n
Romanization	Paiboon	bplong-prá-chon
	Royal Institute	plong-phra-chon
(standard) IPA^(key)		/ploŋ˧.pʰra˦˥.t͡ɕʰon˧/

Verb

ปลงพระชนม์ • (bplong-prá-chon) (abstract noun การปลงพระชนม์)

to kill (a god, high priest, or royal person).
- Acts 13:28, KJV:
  ถึงแม้ว่ามิได้พบความผิดประการใดในพระองค์ที่ควรจะให้ตาย พวกเขายังขอปีลาตให้ปลงพระชนม์พระองค์เสีย
  tʉ̌ng-mɛ́ɛ wâa mí dâai póp kwaam-pìt bprà-gaan dai nai prá-ong tîi kuuan jà hâi dtaai · pûuak kǎo yang kɔ̌ɔ bpii-láat hâi bplong-prá-chon prá-ong sǐia
  And though they found no cause of death in him, yet desired they Pilate that he should be slain.
- 1 Thessalonians 2:15, KJV:
  พวกยิวได้ปลงพระชนม์พระเยซูเจ้า และได้ประหารชีวิตพวกศาสดาพยากรณ์ของเขาเอง และได้ข่มเหงพวกเรา และขัดพระทัยพระเจ้า และเป็นปฏิปักษ์ต่อคนทั้งปวง
  pûuak yiu dâai bplong-prá-chon prá yee-suu jâao · lɛ́ dâai bprà-hǎan-chii-wít pûuak sàat-sà-daa-pá-yaa-gɔɔn kɔ̌ɔng kǎo eeng · lɛ́ dâai kòm-hěeng pûuak rao · lɛ́ kàt-prá-tai prá-jâao · lɛ́ bpen bpà-dtì-bpàk dtɔ̀ɔ kon táng-bpuuang
  Who both killed the Lord Jesus, and their own prophets, and have persecuted us; and they please not God, and are contrary to all men:
- Revelation 5:12, KJV:
  พระเมษโปดกผู้ทรงถูกปลงพระชนม์แล้วนั้นเป็นผู้ที่สมควรได้รับฤทธิ์เดช ทรัพย์สมบัติ ปัญญา อานุภาพ เกียรติ สง่าราศี และคำสดุดี
  prá mêet-sà-bpoo-dòk pûu song tùuk bplong-prá-chon lɛ́ɛo nán bpen pûu tîi sǒm-kuuan dâai ráp rít-dèet · sáp-sǒm-bàt · bpan-yaa · aa-nú-pâap · gìiat · sà-ngàa-raa-sǐi · lɛ́ kam sà-dù-dii
  Worthy is the Lamb that was slain to receive power and riches and wisdom and might and honor and glory and blessing.

Related terms

ปลงชีวิต