บ้านป่าเมืองเถื่อน

บ้านป่าเมืองเถื่อน

Thai

Etymology

From บ้าน (bâan, “abode; city; house; state; village; etc.”) +‎ ป่า (bpàa, “forest; jungle; wild; etc.”) +‎ เมือง (mʉʉang, “country; city; state; town; etc.”) +‎ เถื่อน (tʉ̀ʉan, “forest; jungle; wild; etc.”); literally “forest city, jungle city”.

Pronunciation

Orthographic		บ้านป่าเมืองเถื่อน ɓ ˆ ā n p ˋ ā e m ụ̄ ɒ ŋ e tʰ ụ̄ ˋ ɒ n
Phonemic		บ้าน-ป่า-เมือง-เถื่อน ɓ ˆ ā n – p ˋ ā – e m ụ̄ ɒ ŋ – e tʰ ụ̄ ˋ ɒ n
Romanization	Paiboon	bâan-bpàa-mʉʉang-tʉ̀ʉan
	Royal Institute	ban-pa-mueang-thuean
(standard) IPA(key)		/baːn˥˩.paː˨˩.mɯa̯ŋ˧.tʰɯa̯n˨˩/

Noun

บ้านป่าเมืองเถื่อน • (bâan-bpàa-mʉʉang-tʉ̀ʉan)

1. country, city, etc., that is barbarous or uncivilised.
   • ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๑๑๒ ทำให้ประเทศไทยกลายเป็นบ้านป่าเมืองเถื่อน

     Section 112 of the Criminal Code turns Thailand into a city of jungle, a city of forest.

References

• Royal Institute of Thailand. (2009). Photchananukrom Kham Mai Lem Song Chabap Ratchabandittayasathan พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม ๒ ฉบับราชบัณฑิตยสถาน [Royal Institute Dictionary of New Words, Volume 2]. (in Thai). Bangkok: Royal Institute of Thailand. →ISBN. p. 70.