ท้าวพระยา

Thai

Alternative forms

^†ท้าวพญา (táao-pá-yaa)

Etymology

From ท้าว (táao, “chief, lord, master; monarch; royal person; etc”) +‎ พระยา (prá-yaa, “idem”). Compare Mon ဒဴဗညာ (“nobleman”); Lao ທ້າວພະຍາ (thāo pha nyā, “king; monarch; high personage”).

Pronunciation

Orthographic		ท้าวพระยา d ˆ ā w b r a y ā
Phonemic		ท้าว-พฺระ-ยา d ˆ ā w – b ̥ r a – y ā
Romanization	Paiboon	táao-prá-yaa
	Royal Institute	thao-phra-ya
(standard) IPA^(key)		/tʰaːw˦˥.pʰra˦˥.jaː˧/

Noun

ท้าวพระยา • (táao-prá-yaa)

(archaic, poetic) monarch.