จิงโจ้

จิงโจ้

Thai

2: painting of the monster at the Temple of the Reclining Buddha, Bangkok

Etymology

The noun originated from the cry of the bird, and was later applied to the marsupial (first attested around 1896), the bug, etc.[1][2]

The adjective was from wordplay on จริงใจ (jing-jai, “sincere; faithful; truthful”).

Pronunciation

Orthographic		จิงโจ้ t͡ɕ i ŋ o t͡ɕ ˆ
Phonemic		จิง-โจ้ t͡ɕ i ŋ – o t͡ɕ ˆ
Romanization	Paiboon	jing-jôo
	Royal Institute	ching-cho
(standard) IPA(key)		/t͡ɕiŋ˧.t͡ɕoː˥˩/(R)

Noun

จิงโจ้ • (jing-jôo)

1. (archaic) a type of tiny bird that utters the cry 'jii-jôo'.
2. (mythology and archaic) half-bird, half-man monster.
3. (zoology)
   1. kangaroo: marsupial of the family Macropodidae.
   2. water strider: aquatic bug of the family Gerridae.
4. (shipbuilding) bracket.
5. (slang and archaic) female guard in the palace, established by King Mongkut; member of this guard.

Derived terms

Derived terms

• จิงโจ้ต้นไม้ (jing-jôo-dtôn-máai)
• จิงโจ้น้ำ (jing-jôo-náam)
• แดนจิงโจ้

 

Descendants

• → Lao: ຈິງໂຈ້ (ching chō)

Adjective

จิงโจ้ • (jing-jôo) (abstract noun ความจิงโจ้)

1. (slang) insincere; unfaithful; untruthful.

References

1. ราชบัณฑิตยสภา (2014-03-30), “จิงโจ้ (๔)”, in คลังความรู้‎ (in Thai), กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสภา, retrieved 2016-11-21
2. เมฆา วิรุฬหก (2016-11-21), “'จิงโจ้' ภาษาไทยแต่เดิมหมายถึง นก และสัตว์ประหลาดหัวเป็นคนตัวเป็นนก”, in ศิลปวัฒนธรรม‎ (in Thai), กรุงเทพฯ: มติชน, retrieved 2016-11-21