ขุนนาง
Thai
Etymology
From ขุน (kǔn, “chief; lord; master”) + นาง (naang, “chief; lord; master”).
Pronunciation
| Orthographic | ขุนนาง kʰ u n n ā ŋ | |
| Phonemic | ขุน-นาง kʰ u n – n ā ŋ | |
| Romanization | Paiboon | kǔn-naang |
| Royal Institute | khun-nang | |
| (standard) IPA(key) | /kʰun˩˩˦.naːŋ˧/ | |
Noun
ขุนนาง • (kǔn-naang) (classifier คน or ท่าน)
- (historical) public officer.
Usage notes
- Under the Thai feudal system, all public officers held noble ranks. Thus, the term can also be used to refer to members of nobility.
Synonyms
Synonyms
- กวาน (gwaan)
- ข้าทูลละอองธุลีพระบาท
- ข้าราชการ (kâa-râat-chá-gaan)
- เจ้าพนักงาน (jâao-pá-nák-ngaan)
- เจ้าหน้าที่ของรัฐ
- เจ้าหน้าที่บ้านเมือง
- บาทมูลิกากร
- มนตรี (mon-dtrii)
- ราชภัฏ
- ลูกขุน (lûuk-kǔn)
- อมาตย์
Derived terms
Derived terms
- ขุนนางใช่พ่อแม่ หินแง่ใช่ตายาย
- ขุนน้ำขุนนาง
- ยศช้างขุนนางพระ
- สภาขุนนาง (sà-paa-kǔn-naang)
- ออกขุนนาง
See also
- (noble ranks) บรรดาศักดิ์ (ban-daa-sàk); สมเด็จเจ้าพระยา (sǒm-dèt-jâao-prá-yaa), เจ้าพระยา (jâao-prá-yaa), พระยา (prá-yaa), พระ (prá), หลวง (lǔuang), ขุน (kǔn), หมื่น (mʉ̀ʉn), พัน (pan), นาย (naai) (Category: Thai noble ranks)