భద్రుడు

భద్రుడు

See also: భద్రుఁడు

Telugu

Alternative forms

భద్రుఁడు (bhadruṅḍu)

Etymology

From Sanskrit भद्र (bhadra) +‎ -డు (-ḍu)

Noun

భద్రుడు • (bhadruḍu) m (plural భద్రులు)

1. One who is blessed or fortunate.

Proper noun

భద్రుడు • (bhadruḍu) m

1. (Hinduism) Name of Siva.

Derived terms

• వీరభద్రుడు (vīrabhadruḍu)

References

• “భద్రము” in Charles Philip Brown (1903) A Telugu-English dictionary, Madras: Promoting Christian Knowledge, page 917