కుమారుడు
See also: కొమరుఁడు, కొమరుడు, and కుమారుఁడు
Telugu
Alternative forms
- కుమారుఁడు (kumāruṅḍu)
Etymology
From Sanskrit कुमार (kumāra) + -డు (-ḍu).
Noun
కుమారుడు • (kumāruḍu) m (plural కుమారులు)
- Son: A male child, a boy or man in relation to his parents; one's male offspring.
Declension
declension of కుమారుడు
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative (ప్రథమా విభక్తి) | కుమారుడు (kumāruḍu) | కుమారులు (kumārulu) |
| accusative (ద్వితీయా విభక్తి) | కుమారుని (kumāruni) | కుమారుల (kumārula) |
| instrumental (తృతీయా విభక్తి) | కుమారునితో (kumārunitō) | కుమారులతో (kumārulatō) |
| dative (చతుర్థీ విభక్తి) | కుమారునికొరకు (kumārunikoraku) | కుమారులకొరకు (kumārulakoraku) |
| ablative (పంచమీ విభక్తి) | కుమారునివలన (kumārunivalana) | కుమారులవలన (kumārulavalana) |
| genitive (షష్ఠీ విభక్తి) | కుమారునియొక్క (kumāruniyokka) | కుమారులయొక్క (kumārulayokka) |
| locative (సప్తమీ విభక్తి) | కుమారునియందు (kumāruniyandu) | కుమారులయందు (kumārulayandu) |
| vocative (సంబోధనా ప్రథమా విభక్తి) | ఓ కుమారా (ō kumārā) | ఓ కుమారులారా (ō kumārulārā) |
Synonyms
- కుమారకుడు (kumārakuḍu)
- పుత్రుడు (putruḍu)
Derived terms
- కుమారస్వామి (kumārasvāmi)
- పెండ్లికుమారుడు (peṇḍlikumāruḍu)
- రాకుమారుడు (rākumāruḍu)
- సుకుమారుడు (sukumāruḍu)