மறை
Tamil
Etymology 1
From மறைத்தல் (maṟaittal, “to conceal”).
Pronunciation
- IPA(key): /maraɪ̯/, [mʌrʌɪ̯]
Noun
மறை • (maṟai)
- concealment
- secret
- consultation in council, as by kings
- (Hinduism) the Vedas, as secret
- the Upanishads
- the Agamas
- mantra
- esoteric teaching
- clandestine union of lovers
- (euphemistic) pudendum muliebre, the female anatomy
- disguise
- refuge, shelter
- prison, jail
- place of concealment
- fraud, enticing
- shield
Derived terms
- மறைக்கிழவன் (maṟaikkiḻavaṉ)
- மறைக்கோ (maṟaikkō)
- மறைசொல் (maṟaicol)
- மறைச்சி (maṟaicci)
- மறைச்சிரம் (maṟaicciram)
- மறைத்தலைவி (maṟaittalaivi)
- மறைபதி (maṟaipati)
- மறைபுகல் (maṟaipukal)
- மறைமுடிவு (maṟaimuṭivu)
- மறைமுதலி (maṟaimutali)
- மறைமுதல் (maṟaimutal)
- மறைமுதல்வன் (maṟaimutalvaṉ)
- மறைமூலம் (maṟaimūlam)
- மறைமொழி (maṟaimoḻi)
- மறையவன் (maṟaiyavaṉ)
- மறையான் (maṟaiyāṉ)
- மறையிலார் (maṟaiyilār)
- மறையீறு (maṟaiyīṟu)
- மறையோன் (maṟaiyōṉ)
- மறைவாணர் (maṟaivāṇar)
Etymology 2
From மறு (maṟu).
Noun
மறை • (maṟai)
- (grammar) negative
- abstinence, relinquishment
- (agriculture) second ploughing
Etymology 3
From மறு (maṟu).
Noun
மறை • (maṟai)
- freckle, mole, spot
- cattle or other animal with red spots
References
- University of Madras (1924-1936) , “மறை”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press.