மருமகன்
Tamil
Etymology
From மரு (maru, “in-law”) + மகன் (makaṉ, “son”).
Pronunciation
- IPA(key): /maɾumaɡan/, [mɐɾumɐɡɐn]
- IPA(key): /maɾumahan/, [mɐɾumɐhɐn]
Audio: (file)
Noun
மருமகன் • (marumakaṉ)
- son-in-law
- Coordinate term: மருமகள் (marumakaḷ)
Declension
| Declension of மருமகன் (marumakaṉ) | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Nominative | மருமகன் marumakaṉ | மருமகன்கள் marumakaṉkaḷ |
| Vocative | மருமகனே marumakaṉē | மருமகன்களே marumakaṉkaḷē |
| Accusative | மருமகனை marumakaṉai | மருமகன்களை marumakaṉkaḷai |
| Dative | மருமகனுக்கு marumakaṉukku | மருமகன்களுக்கு marumakaṉkaḷukku |
| Genitive | மருமகனுடைய marumakaṉuṭaiya | மருமகன்களுடைய marumakaṉkaḷuṭaiya |
| Singular | Plural | |
| Nominative | மருமகன் marumakaṉ | மருமகன்கள் marumakaṉkaḷ |
| Vocative | மருமகனே marumakaṉē | மருமகன்களே marumakaṉkaḷē |
| Accusative | மருமகனை marumakaṉai | மருமகன்களை marumakaṉkaḷai |
| Dative | மருமகனுக்கு marumakaṉukku | மருமகன்களுக்கு marumakaṉkaḷukku |
| Benefactive | மருமகனுக்காக marumakaṉukkāka | மருமகன்களுக்காக marumakaṉkaḷukkāka |
| Genitive 1 | மருமகனுடைய marumakaṉuṭaiya | மருமகன்களுடைய marumakaṉkaḷuṭaiya |
| Genitive 2 | மருமகனின் marumakaṉiṉ | மருமகன்களின் marumakaṉkaḷiṉ |
| Locative 1 | மருமகனில் marumakaṉil | மருமகன்களில் marumakaṉkaḷil |
| Locative 2 | மருமகனிடம் marumakaṉiṭam | மருமகன்களிடம் marumakaṉkaḷiṭam |
| Sociative 1 | மருமகனோடு marumakaṉōṭu | மருமகன்களோடு marumakaṉkaḷōṭu |
| Sociative 2 | மருமகனுடன் marumakaṉuṭaṉ | மருமகன்களுடன் marumakaṉkaḷuṭaṉ |
| Instrumental | மருமகனால் marumakaṉāl | மருமகன்களால் marumakaṉkaḷāl |
| Ablative | மருமகனிலிருந்து marumakaṉiliruntu | மருமகன்களிலிருந்து marumakaṉkaḷiliruntu |
References
- University of Madras (1924–1936), “மருமகன்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press