பொல்லாப்பு

பொல்லாப்பு

Tamil

Etymology

From பொல்லா (pollā, “bad, vicious, wicked”), compare பொல்லாங்கு (pollāṅku).

Pronunciation

• IPA^(key): /pollaːpːu/, [pollaːpːɯ]

• Audio:

  (file)

Noun

பொல்லாப்பு • (pollāppu)

1. harm, suffering

   Synonym: தீங்கு (tīṅku)

2. trouble

   Synonyms: தொல்லை (tollai), இடுக்கண் (iṭukkaṇ)

3. grievance, objection

   Synonyms: மனஸ்தாபம் (maṉastāpam), குற்றச்சாட்டு (kuṟṟaccāṭṭu), கண்டனம் (kaṇṭaṉam)

Declension

u-stem declension of பொல்லாப்பு (pollāppu)
	Singular	Plural
Nominative	பொல்லாப்பு pollāppu	பொல்லாப்புகள் pollāppukaḷ
Vocative	பொல்லாப்பே pollāppē	பொல்லாப்புகளே pollāppukaḷē
Accusative	பொல்லாப்பை pollāppai	பொல்லாப்புகளை pollāppukaḷai
Dative	பொல்லாப்புக்கு pollāppukku	பொல்லாப்புகளுக்கு pollāppukaḷukku
Genitive	பொல்லாப்புடைய pollāppuṭaiya	பொல்லாப்புகளுடைய pollāppukaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	பொல்லாப்பு pollāppu	பொல்லாப்புகள் pollāppukaḷ
Vocative	பொல்லாப்பே pollāppē	பொல்லாப்புகளே pollāppukaḷē
Accusative	பொல்லாப்பை pollāppai	பொல்லாப்புகளை pollāppukaḷai
Dative	பொல்லாப்புக்கு pollāppukku	பொல்லாப்புகளுக்கு pollāppukaḷukku
Benefactive	பொல்லாப்புக்காக pollāppukkāka	பொல்லாப்புகளுக்காக pollāppukaḷukkāka
Genitive 1	பொல்லாப்புடைய pollāppuṭaiya	பொல்லாப்புகளுடைய pollāppukaḷuṭaiya
Genitive 2	பொல்லாப்பின் pollāppiṉ	பொல்லாப்புகளின் pollāppukaḷiṉ
Locative 1	பொல்லாப்பில் pollāppil	பொல்லாப்புகளில் pollāppukaḷil
Locative 2	பொல்லாப்பிடம் pollāppiṭam	பொல்லாப்புகளிடம் pollāppukaḷiṭam
Sociative 1	பொல்லாப்போடு pollāppōṭu	பொல்லாப்புகளோடு pollāppukaḷōṭu
Sociative 2	பொல்லாப்புடன் pollāppuṭaṉ	பொல்லாப்புகளுடன் pollāppukaḷuṭaṉ
Instrumental	பொல்லாப்பால் pollāppāl	பொல்லாப்புகளால் pollāppukaḷāl
Ablative	பொல்லாப்பிலிருந்து pollāppiliruntu	பொல்லாப்புகளிலிருந்து pollāppukaḷiliruntu

References

• University of Madras (1924–1936), “பொல்லாப்பு”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press