பிரமை

பிரமை

Tamil

Etymology

Borrowed from Sanskrit भ्रम (bhrama).

Pronunciation

• IPA^(key): /piɾamaɪ̯/, [piɾɐmɐɪ̯]
• IPA^(key): /biɾamaɪ̯/, [biɾɐmɐɪ̯]

• Audio:

  (file)

Noun

பிரமை • (piramai)

1. delusion

   Synonym: பித்து (pittu)

2. illusion, trick

   Synonyms: மாயை (māyai), தந்திரம் (tantiram)

3. confusion, madness

   Synonyms: குழப்பம் (kuḻappam), பைத்தியம் (paittiyam)

Declension

ai-stem declension of பிரமை (piramai)
	Singular	Plural
Nominative	பிரமை piramai	பிரமைகள் piramaikaḷ
Vocative	பிரமையே piramaiyē	பிரமைகளே piramaikaḷē
Accusative	பிரமையை piramaiyai	பிரமைகளை piramaikaḷai
Dative	பிரமைக்கு piramaikku	பிரமைகளுக்கு piramaikaḷukku
Genitive	பிரமையுடைய piramaiyuṭaiya	பிரமைகளுடைய piramaikaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	பிரமை piramai	பிரமைகள் piramaikaḷ
Vocative	பிரமையே piramaiyē	பிரமைகளே piramaikaḷē
Accusative	பிரமையை piramaiyai	பிரமைகளை piramaikaḷai
Dative	பிரமைக்கு piramaikku	பிரமைகளுக்கு piramaikaḷukku
Benefactive	பிரமைக்காக piramaikkāka	பிரமைகளுக்காக piramaikaḷukkāka
Genitive 1	பிரமையுடைய piramaiyuṭaiya	பிரமைகளுடைய piramaikaḷuṭaiya
Genitive 2	பிரமையின் piramaiyiṉ	பிரமைகளின் piramaikaḷiṉ
Locative 1	பிரமையில் piramaiyil	பிரமைகளில் piramaikaḷil
Locative 2	பிரமையிடம் piramaiyiṭam	பிரமைகளிடம் piramaikaḷiṭam
Sociative 1	பிரமையோடு piramaiyōṭu	பிரமைகளோடு piramaikaḷōṭu
Sociative 2	பிரமையுடன் piramaiyuṭaṉ	பிரமைகளுடன் piramaikaḷuṭaṉ
Instrumental	பிரமையால் piramaiyāl	பிரமைகளால் piramaikaḷāl
Ablative	பிரமையிலிருந்து piramaiyiliruntu	பிரமைகளிலிருந்து piramaikaḷiliruntu

References

• University of Madras (1924–1936), “பிரமை”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press