பகை

பகை

Tamil

Etymology

Cognate with Malayalam പക (paka), Telugu పగ (paga) and Kannada ಹಗೆ (hage).

Pronunciation

• IPA^(key): /paɡaɪ̯/, [pɐɡɐɪ̯]

Noun

பகை • (pakai)

1. hatred, enmity, vengefulness
2. disagreement, contrariety

Declension

ai-stem declension of பகை (pakai) (singular only)
	Singular	Plural
Nominative	பகை pakai	-
Vocative	பகையே pakaiyē	-
Accusative	பகையை pakaiyai	-
Dative	பகைக்கு pakaikku	-
Genitive	பகையுடைய pakaiyuṭaiya	-
	Singular	Plural
Nominative	பகை pakai	-
Vocative	பகையே pakaiyē	-
Accusative	பகையை pakaiyai	-
Dative	பகைக்கு pakaikku	-
Benefactive	பகைக்காக pakaikkāka	-
Genitive 1	பகையுடைய pakaiyuṭaiya	-
Genitive 2	பகையின் pakaiyiṉ	-
Locative 1	பகையில் pakaiyil	-
Locative 2	பகையிடம் pakaiyiṭam	-
Sociative 1	பகையோடு pakaiyōṭu	-
Sociative 2	பகையுடன் pakaiyuṭaṉ	-
Instrumental	பகையால் pakaiyāl	-
Ablative	பகையிலிருந்து pakaiyiliruntu	-

References

• University of Madras (1924–1936), “பகை”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press