கோமாளி
Tamil
ஒரு கோமாளி
Etymology
From கோமாளம் (kōmāḷam, “to jump, romp”, from Sanskrit कुमाल् (kumāl, “to sport, play”)). Doublet of கும்மாளம் (kummāḷam).
Pronunciation
- IPA(key): /koːmaːɭi/, [koːmɑːɭɪ]
Noun
கோமாளி • (kōmāḷi)
- clown, jester, joker, buffoon
- Synonyms: கோணங்கி (kōṇaṅki), கேளிக்கைகாரன் (kēḷikkaikāraṉ)
Declension
| Declension of கோமாளி (kōmāḷi) (i-stem, இ-throughout) | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Nominative | கோமாளி kōmāḷi | கோமாளிகள் kōmāḷikaḷ |
| Vocative | கோமாளியே kōmāḷiyē | கோமாளிகளே kōmāḷikaḷē |
| Accusative | கோமாளியை kōmāḷiyai | கோமாளிகளை kōmāḷikaḷai |
| Dative | கோமாளிக்கு kōmāḷikku | கோமாளிகளுக்கு kōmāḷikaḷukku |
| Genitive | கோமாளியுடைய kōmāḷiyuṭaiya | கோமாளிகளுடைய kōmāḷikaḷuṭaiya |
| Singular | Plural | |
| Nominative | கோமாளி kōmāḷi | கோமாளிகள் kōmāḷikaḷ |
| Vocative | கோமாளியே kōmāḷiyē | கோமாளிகளே kōmāḷikaḷē |
| Accusative | கோமாளியை kōmāḷiyai | கோமாளிகளை kōmāḷikaḷai |
| Dative | கோமாளிக்கு kōmāḷikku | கோமாளிகளுக்கு kōmāḷikaḷukku |
| Benefactive | கோமாளிக்காக kōmāḷikkāka | கோமாளிகளுக்காக kōmāḷikaḷukkāka |
| Genitive 1 | கோமாளியுடைய kōmāḷiyuṭaiya | கோமாளிகளுடைய kōmāḷikaḷuṭaiya |
| Genitive 2 | கோமாளியின் kōmāḷiyiṉ | கோமாளிகளின் kōmāḷikaḷiṉ |
| Locative 1 | கோமாளியில் kōmāḷiyil | கோமாளிகளில் kōmāḷikaḷil |
| Locative 2 | கோமாளியிடம் kōmāḷiyiṭam | கோமாளிகளிடம் kōmāḷikaḷiṭam |
| Sociative 1 | கோமாளியோடு kōmāḷiyōṭu | கோமாளிகளோடு kōmāḷikaḷōṭu |
| Sociative 2 | கோமாளியுடன் kōmāḷiyuṭaṉ | கோமாளிகளுடன் kōmāḷikaḷuṭaṉ |
| Instrumental | கோமாளியால் kōmāḷiyāl | கோமாளிகளால் kōmāḷikaḷāl |
| Ablative | கோமாளியிலிருந்து kōmāḷiyiliruntu | கோமாளிகளிலிருந்து kōmāḷikaḷiliruntu |
References
- University of Madras (1924–1936), “கோமாளி”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press