கோ
Tamil
Pronunciation
- IPA(key): /koː/
Audio (file)
Etymology 1
From Proto-Dravidian *kō. Cognates include Malayalam കോ (kō).
Noun
கோ • (kō)
- king
- emperor
Declension
Declension of கோ (kō) | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Nominative | கோ kō | கோக்கள் kōkkaḷ |
Vocative | கோவே kōvē | கோக்களே kōkkaḷē |
Accusative | கோவை kōvai | கோக்களை kōkkaḷai |
Dative | கோவுக்கு kōvukku | கோக்களுக்கு kōkkaḷukku |
Genitive | கோவுடைய kōvuṭaiya | கோக்களுடைய kōkkaḷuṭaiya |
Singular | Plural | |
Nominative | கோ kō | கோக்கள் kōkkaḷ |
Vocative | கோவே kōvē | கோக்களே kōkkaḷē |
Accusative | கோவை kōvai | கோக்களை kōkkaḷai |
Dative | கோவுக்கு kōvukku | கோக்களுக்கு kōkkaḷukku |
Benefactive | கோவுக்காக kōvukkāka | கோக்களுக்காக kōkkaḷukkāka |
Genitive 1 | கோவுடைய kōvuṭaiya | கோக்களுடைய kōkkaḷuṭaiya |
Genitive 2 | கோவின் kōviṉ | கோக்களின் kōkkaḷiṉ |
Locative 1 | கோவில் kōvil | கோக்களில் kōkkaḷil |
Locative 2 | கோவிடம் kōviṭam | கோக்களிடம் kōkkaḷiṭam |
Sociative 1 | கோவோடு kōvōṭu | கோக்களோடு kōkkaḷōṭu |
Sociative 2 | கோவுடன் kōvuṭaṉ | கோக்களுடன் kōkkaḷuṭaṉ |
Instrumental | கோவால் kōvāl | கோக்களால் kōkkaḷāl |
Ablative | கோவிலிருந்து kōviliruntu | கோக்களிலிருந்து kōkkaḷiliruntu |
Etymology 2
Cognate with Malayalam കോ (kō) and Kannada ಕೋ (kō).
Alternative forms
- கோர் (kōr)
Verb
கோ • (kō) (transitive)
- to string, insert, thread (flowers, beads, files)
- to join, clasp (as hands)
Conjugation
Conjugation of கோ (kō)
References
- Johann Philipp Fabricius, Na. Kadirvelu Pillai, David W. McAlpin, Rajagopal Subramanian, University of Madras, Miron Winslow (2022), “கோ”, in Digital Dictionaries of South India [Combined Tamil Dictionaries]
- University of Madras (1924–1936), “கோ-த்தல்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press