கேள்வி

கேள்வி

Tamil

Etymology

From கேள் (kēḷ, “to ask, to listen, to question”).

Pronunciation

• IPA^(key): /keːɭʋi/, [keːɭʋɪ]

Noun

கேள்வி • (kēḷvi) (plural கேள்விகள்)

1. question, query, enquiry, interrogation

   Synonym: வினா (viṉā)

2. hearing, learning
3. word, gossip, rumour

   உன்னிடம் பணமில்லை என்று கேள்விப்பட்டேன்.

   uṉṉiṭam paṇamillai eṉṟu kēḷvippaṭṭēṉ.

   Word was that you have no money.

Declension

Declension of கேள்வி (kēḷvi) (i-stem, இ-throughout)
	Singular	Plural
Nominative	கேள்வி kēḷvi	கேள்விகள் kēḷvikaḷ
Vocative	கேள்வியே kēḷviyē	கேள்விகளே kēḷvikaḷē
Accusative	கேள்வியை kēḷviyai	கேள்விகளை kēḷvikaḷai
Dative	கேள்விக்கு kēḷvikku	கேள்விகளுக்கு kēḷvikaḷukku
Genitive	கேள்வியுடைய kēḷviyuṭaiya	கேள்விகளுடைய kēḷvikaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	கேள்வி kēḷvi	கேள்விகள் kēḷvikaḷ
Vocative	கேள்வியே kēḷviyē	கேள்விகளே kēḷvikaḷē
Accusative	கேள்வியை kēḷviyai	கேள்விகளை kēḷvikaḷai
Dative	கேள்விக்கு kēḷvikku	கேள்விகளுக்கு kēḷvikaḷukku
Benefactive	கேள்விக்காக kēḷvikkāka	கேள்விகளுக்காக kēḷvikaḷukkāka
Genitive 1	கேள்வியுடைய kēḷviyuṭaiya	கேள்விகளுடைய kēḷvikaḷuṭaiya
Genitive 2	கேள்வியின் kēḷviyiṉ	கேள்விகளின் kēḷvikaḷiṉ
Locative 1	கேள்வியில் kēḷviyil	கேள்விகளில் kēḷvikaḷil
Locative 2	கேள்வியிடம் kēḷviyiṭam	கேள்விகளிடம் kēḷvikaḷiṭam
Sociative 1	கேள்வியோடு kēḷviyōṭu	கேள்விகளோடு kēḷvikaḷōṭu
Sociative 2	கேள்வியுடன் kēḷviyuṭaṉ	கேள்விகளுடன் kēḷvikaḷuṭaṉ
Instrumental	கேள்வியால் kēḷviyāl	கேள்விகளால் kēḷvikaḷāl
Ablative	கேள்வியிலிருந்து kēḷviyiliruntu	கேள்விகளிலிருந்து kēḷvikaḷiliruntu

References

• University of Madras (1924–1936), “கேள்வி”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press