கூத்தன்

கூத்தன்

Tamil

நடனத்தின் அதிபதியாக (கூத்தன்) சிவன். சோழர் காலம், சுமார் 10/11 ஆம் நூற்றாண்டு. தமிழ்நாடு, இந்தியா.

Alternative forms

• கூத்தனார் (kūttaṉār) – literary, formal

Etymology

From கூத்து (kūttu, “dance, performance”) +‎ -அன் (-aṉ, masculine suffix particle).

Pronunciation

• IPA^(key): /kuːt̪ːan/, [kuːt̪ːɐn]

Proper noun

கூத்தன் • (kūttaṉ)

1. Shiva, depicted as the Lord of Dance

   Synonym: நடராஜர் (naṭarājar)

Declension

Declension of கூத்தன் (kūttaṉ) (ṉ-stem, ன்-ர்-altering, singular only)
	Singular	Plural
Nominative	கூத்தன் kūttaṉ	-
Vocative	கூத்தனே kūttaṉē	-
Accusative	கூத்தனை kūttaṉai	-
Dative	கூத்தனுக்கு kūttaṉukku	-
Genitive	கூத்தனுடைய kūttaṉuṭaiya	-
	Singular	Plural
Nominative	கூத்தன் kūttaṉ	-
Vocative	கூத்தனே kūttaṉē	-
Accusative	கூத்தனை kūttaṉai	-
Dative	கூத்தனுக்கு kūttaṉukku	-
Benefactive	கூத்தனுக்காக kūttaṉukkāka	-
Genitive 1	கூத்தனுடைய kūttaṉuṭaiya	-
Genitive 2	கூத்தனின் kūttaṉiṉ	-
Locative 1	கூத்தனில் kūttaṉil	-
Locative 2	கூத்தனிடம் kūttaṉiṭam	-
Sociative 1	கூத்தனோடு kūttaṉōṭu	-
Sociative 2	கூத்தனுடன் kūttaṉuṭaṉ	-
Instrumental	கூத்தனால் kūttaṉāl	-
Ablative	கூத்தனிலிருந்து kūttaṉiliruntu	-

References

• N. Kathiraiver Pillai (1928), “கூத்தன்”, in தமிழ் மொழி அகராதி [Tamil language dictionary] (in Tamil), Chennai: Pi. Ve. Namacivaya Mutaliyar
• University of Madras (1924–1936), “கூத்தன்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press