காலாள்
Tamil
Etymology
From கால் (kāl, “leg, foot”) + ஆள் (āḷ, “person”). Compare cognates, Malayalam കാലാൾ (kālāḷ) and Kannada ಕಾಲಾಳು (kālāḷu).
Pronunciation
- IPA(key): /kaːlaːɭ/
Noun
காலாள் • (kālāḷ)
- foot soldier, infantryman
- Synonym: காலாட்படை (kālāṭpaṭai, “infantry”)
- (chess) pawn
Declension
| ḷ-stem declension of காலாள் (kālāḷ) | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Nominative | காலாள் kālāḷ | காலாட்கள் kālāṭkaḷ |
| Vocative | காலாளே kālāḷē | காலாட்களே kālāṭkaḷē |
| Accusative | காலாளை kālāḷai | காலாட்களை kālāṭkaḷai |
| Dative | காலாளுக்கு kālāḷukku | காலாட்களுக்கு kālāṭkaḷukku |
| Genitive | காலாளுடைய kālāḷuṭaiya | காலாட்களுடைய kālāṭkaḷuṭaiya |
| Singular | Plural | |
| Nominative | காலாள் kālāḷ | காலாட்கள் kālāṭkaḷ |
| Vocative | காலாளே kālāḷē | காலாட்களே kālāṭkaḷē |
| Accusative | காலாளை kālāḷai | காலாட்களை kālāṭkaḷai |
| Dative | காலாளுக்கு kālāḷukku | காலாட்களுக்கு kālāṭkaḷukku |
| Benefactive | காலாளுக்காக kālāḷukkāka | காலாட்களுக்காக kālāṭkaḷukkāka |
| Genitive 1 | காலாளுடைய kālāḷuṭaiya | காலாட்களுடைய kālāṭkaḷuṭaiya |
| Genitive 2 | காலாளின் kālāḷiṉ | காலாட்களின் kālāṭkaḷiṉ |
| Locative 1 | காலாளில் kālāḷil | காலாட்களில் kālāṭkaḷil |
| Locative 2 | காலாளிடம் kālāḷiṭam | காலாட்களிடம் kālāṭkaḷiṭam |
| Sociative 1 | காலாளோடு kālāḷōṭu | காலாட்களோடு kālāṭkaḷōṭu |
| Sociative 2 | காலாளுடன் kālāḷuṭaṉ | காலாட்களுடன் kālāṭkaḷuṭaṉ |
| Instrumental | காலாளால் kālāḷāl | காலாட்களால் kālāṭkaḷāl |
| Ablative | காலாளிலிருந்து kālāḷiliruntu | காலாட்களிலிருந்து kālāṭkaḷiliruntu |
See also
| Chess pieces in Tamil · செங்கள காய்கள் (ceṅkaḷa kāykaḷ) (layout · text) | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 |  |  |  |  |  |
| அரசன் (aracaṉ), ராஜா (rājā) | அரசி (araci), ராணி (rāṇi) | கோட்டை (kōṭṭai), யானை (yāṉai) | அமைச்சர் (amaiccar), மந்திரி (mantiri) | குதிரை (kutirai) | காலாள் (kālāḷ), சிப்பாய் (cippāy) |
References
- University of Madras (1924–1936), “காலாள்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press