கண்டி

கண்டி

Tamil

Etymology

From Sanskrit खण्ड् (khaṇḍ)

Pronunciation

• IPA^(key): /kaɳɖi/, [kɐɳɖi]

Verb

கண்டி • (kaṇṭi)

1. to chide, reprimand

Conjugation

Conjugation of கண்டி (kaṇṭi)

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	கண்டிக்கிறேன் kaṇṭikkiṟēṉ	கண்டிக்கிறாய் kaṇṭikkiṟāy	கண்டிக்கிறான் kaṇṭikkiṟāṉ	கண்டிக்கிறாள் kaṇṭikkiṟāḷ	கண்டிக்கிறார் kaṇṭikkiṟār	கண்டிக்கிறது kaṇṭikkiṟatu
past	கண்டித்தேன் kaṇṭittēṉ	கண்டித்தாய் kaṇṭittāy	கண்டித்தான் kaṇṭittāṉ	கண்டித்தாள் kaṇṭittāḷ	கண்டித்தார் kaṇṭittār	கண்டித்தது kaṇṭittatu
future	கண்டிப்பேன் kaṇṭippēṉ	கண்டிப்பாய் kaṇṭippāy	கண்டிப்பான் kaṇṭippāṉ	கண்டிப்பாள் kaṇṭippāḷ	கண்டிப்பார் kaṇṭippār	கண்டிக்கும் kaṇṭikkum
future negative	கண்டிக்கமாட்டேன் kaṇṭikkamāṭṭēṉ	கண்டிக்கமாட்டாய் kaṇṭikkamāṭṭāy	கண்டிக்கமாட்டான் kaṇṭikkamāṭṭāṉ	கண்டிக்கமாட்டாள் kaṇṭikkamāṭṭāḷ	கண்டிக்கமாட்டார் kaṇṭikkamāṭṭār	கண்டிக்காது kaṇṭikkātu
negative	கண்டிக்கவில்லை kaṇṭikkavillai
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	கண்டிக்கிறோம் kaṇṭikkiṟōm	கண்டிக்கிறீர்கள் kaṇṭikkiṟīrkaḷ	கண்டிக்கிறார்கள் kaṇṭikkiṟārkaḷ		கண்டிக்கின்றன kaṇṭikkiṉṟaṉa
past	கண்டித்தோம் kaṇṭittōm	கண்டித்தீர்கள் kaṇṭittīrkaḷ	கண்டித்தார்கள் kaṇṭittārkaḷ		கண்டித்தன kaṇṭittaṉa
future	கண்டிப்போம் kaṇṭippōm	கண்டிப்பீர்கள் kaṇṭippīrkaḷ	கண்டிப்பார்கள் kaṇṭippārkaḷ		கண்டிப்பன kaṇṭippaṉa
future negative	கண்டிக்கமாட்டோம் kaṇṭikkamāṭṭōm	கண்டிக்கமாட்டீர்கள் kaṇṭikkamāṭṭīrkaḷ	கண்டிக்கமாட்டார்கள் kaṇṭikkamāṭṭārkaḷ		கண்டிக்கா kaṇṭikkā
negative	கண்டிக்கவில்லை kaṇṭikkavillai
imperative	singular			plural (or singular polite)
	கண்டி kaṇṭi			கண்டியுங்கள் kaṇṭiyuṅkaḷ
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
	கண்டிக்காதே kaṇṭikkātē			கண்டிக்காதீர்கள் kaṇṭikkātīrkaḷ
perfect	present		past		future
	past of கண்டித்துவிடு (kaṇṭittuviṭu)		past of கண்டித்துவிட்டிரு (kaṇṭittuviṭṭiru)		future of கண்டித்துவிடு (kaṇṭittuviṭu)
progressive	கண்டித்துக்கொண்டிரு kaṇṭittukkoṇṭiru
effective	கண்டிக்கப்படு kaṇṭikkappaṭu
non-finite forms	plain			negative
infinitive	கண்டிக்க kaṇṭikka			கண்டிக்காமல் இருக்க kaṇṭikkāmal irukka
potential	கண்டிக்கலாம் kaṇṭikkalām			கண்டிக்காமல் இருக்கலாம் kaṇṭikkāmal irukkalām
cohortative	கண்டிக்கட்டும் kaṇṭikkaṭṭum			கண்டிக்காமல் இருக்கட்டும் kaṇṭikkāmal irukkaṭṭum
casual conditional	கண்டிப்பதால் kaṇṭippatāl			கண்டிக்காத்தால் kaṇṭikkāttāl
conditional	கண்டித்தால் kaṇṭittāl			கண்டிக்காவிட்டால் kaṇṭikkāviṭṭāl
adverbial participle	கண்டித்து kaṇṭittu			கண்டிக்காமல் kaṇṭikkāmal
adjectival participle	present	past	future	negative
	கண்டிக்கிற kaṇṭikkiṟa	கண்டித்த kaṇṭitta	கண்டிக்கும் kaṇṭikkum	கண்டிக்காத kaṇṭikkāta
verbal noun	singular				plural
	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	கண்டிக்கிறவன் kaṇṭikkiṟavaṉ	கண்டிக்கிறவள் kaṇṭikkiṟavaḷ	கண்டிக்கிறவர் kaṇṭikkiṟavar	கண்டிக்கிறது kaṇṭikkiṟatu	கண்டிக்கிறவர்கள் kaṇṭikkiṟavarkaḷ	கண்டிக்கிறவை kaṇṭikkiṟavai
past	கண்டித்தவன் kaṇṭittavaṉ	கண்டித்தவள் kaṇṭittavaḷ	கண்டித்தவர் kaṇṭittavar	கண்டித்தது kaṇṭittatu	கண்டித்தவர்கள் kaṇṭittavarkaḷ	கண்டித்தவை kaṇṭittavai
future	கண்டிப்பவன் kaṇṭippavaṉ	கண்டிப்பவள் kaṇṭippavaḷ	கண்டிப்பவர் kaṇṭippavar	கண்டிப்பது kaṇṭippatu	கண்டிப்பவர்கள் kaṇṭippavarkaḷ	கண்டிப்பவை kaṇṭippavai
negative	கண்டிக்காதவன் kaṇṭikkātavaṉ	கண்டிக்காதவள் kaṇṭikkātavaḷ	கண்டிக்காதவர் kaṇṭikkātavar	கண்டிக்காதது kaṇṭikkātatu	கண்டிக்காதவர்கள் kaṇṭikkātavarkaḷ	கண்டிக்காதவை kaṇṭikkātavai
gerund	Form I		Form II		Form III
	கண்டிப்பது kaṇṭippatu		கண்டித்தல் kaṇṭittal		கண்டிக்கல் kaṇṭikkal