உறுமு
See also: இருமு
Tamil
Etymology
Cognate with Telugu ఉరుము (urumu).
Pronunciation
- IPA(key): /urumu/, [urumɯ]
Verb
உறுமு • (uṟumu)
- to roar, growl, grumble
- to thunder, rumble
Conjugation
Conjugation of உறுமு (uṟumu)
Noun
உறுமு • (uṟumu)
- roar, grumble
- thunder, rumble
Declension
u-stem declension of உறுமு (uṟumu) | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Nominative | உறுமு uṟumu | உறுமுகள் uṟumukaḷ |
Vocative | உறுமே uṟumē | உறுமுகளே uṟumukaḷē |
Accusative | உறுமை uṟumai | உறுமுகளை uṟumukaḷai |
Dative | உறுமுக்கு uṟumukku | உறுமுகளுக்கு uṟumukaḷukku |
Genitive | உறுமுடைய uṟumuṭaiya | உறுமுகளுடைய uṟumukaḷuṭaiya |
Singular | Plural | |
Nominative | உறுமு uṟumu | உறுமுகள் uṟumukaḷ |
Vocative | உறுமே uṟumē | உறுமுகளே uṟumukaḷē |
Accusative | உறுமை uṟumai | உறுமுகளை uṟumukaḷai |
Dative | உறுமுக்கு uṟumukku | உறுமுகளுக்கு uṟumukaḷukku |
Benefactive | உறுமுக்காக uṟumukkāka | உறுமுகளுக்காக uṟumukaḷukkāka |
Genitive 1 | உறுமுடைய uṟumuṭaiya | உறுமுகளுடைய uṟumukaḷuṭaiya |
Genitive 2 | உறுமின் uṟumiṉ | உறுமுகளின் uṟumukaḷiṉ |
Locative 1 | உறுமில் uṟumil | உறுமுகளில் uṟumukaḷil |
Locative 2 | உறுமிடம் uṟumiṭam | உறுமுகளிடம் uṟumukaḷiṭam |
Sociative 1 | உறுமோடு uṟumōṭu | உறுமுகளோடு uṟumukaḷōṭu |
Sociative 2 | உறுமுடன் uṟumuṭaṉ | உறுமுகளுடன் uṟumukaḷuṭaṉ |
Instrumental | உறுமால் uṟumāl | உறுமுகளால் uṟumukaḷāl |
Ablative | உறுமிலிருந்து uṟumiliruntu | உறுமுகளிலிருந்து uṟumukaḷiliruntu |
References
- Johann Philipp Fabricius, Na. Kadirvelu Pillai, David W. McAlpin, Rajagopal Subramanian, University of Madras, Miron Winslow (2022), “உறுமு”, in Digital Dictionaries of South India [Combined Tamil Dictionaries]