இறை

இறை

Tamil

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

• IPA^(key): /ʔiraɪ̯/, [ʔɪrəɪ̯]

Adjective

இறை • (iṟai)

1. divine, godly
2. impartial, just

Noun

இறை • (iṟai)

1. supreme, god

   Synonyms: கடவுள் (kaṭavuḷ), தெய்வம் (teyvam), ஆண்டவர் (āṇṭavar)

2. impartiality, justice

   Synonyms: பாரபட்சமின்மை (pārapaṭcamiṉmai), நியாயம் (niyāyam), நீதி (nīti)

3. superior, master, chief

   Synonyms: முதல்வர் (mutalvar), தலைவர் (talaivar), குரு (kuru)

4. duty, obligation, debt

   Synonyms: பணி (paṇi), கடன் (kaṭaṉ)

Derived terms

• இறைவன் (iṟaivaṉ, “god”)
• இறைத்தூதர் (iṟaittūtar, “apostle”)
• இறைவாக்கு (iṟaivākku, “prophecy, promise”)
• இறையன்பு (iṟaiyaṉpu, “divine love, godly love”)
• இறைப்பணி (iṟaippaṇi, “charity, service, godly service”)
• இறையியல் (iṟaiyiyal, “theology”)
• இறைவாக்கினர் (iṟaivākkiṉar, “prophet”)

References

University of Madras (1924–1936), “இறை”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press