இருமையின்மை

இருமையின்மை

Tamil

Etymology

Compound of இருமை (irumai, “duality”) +‎ இன்மை (iṉmai, “absence”).

Pronunciation

• IPA^(key): /iɾumaɪ̯jinmaɪ̯/, [iɾumɐɪ̯jinmɐɪ̯]

Adjective

இருமையின்மை • (irumaiyiṉmai)

1. non-binary

Declension

ai-stem declension of இருமையின்மை (irumaiyiṉmai) (singular only)
	Singular	Plural
Nominative	இருமையின்மை irumaiyiṉmai	-
Vocative	இருமையின்மையே irumaiyiṉmaiyē	-
Accusative	இருமையின்மையை irumaiyiṉmaiyai	-
Dative	இருமையின்மைக்கு irumaiyiṉmaikku	-
Genitive	இருமையின்மையுடைய irumaiyiṉmaiyuṭaiya	-
	Singular	Plural
Nominative	இருமையின்மை irumaiyiṉmai	-
Vocative	இருமையின்மையே irumaiyiṉmaiyē	-
Accusative	இருமையின்மையை irumaiyiṉmaiyai	-
Dative	இருமையின்மைக்கு irumaiyiṉmaikku	-
Benefactive	இருமையின்மைக்காக irumaiyiṉmaikkāka	-
Genitive 1	இருமையின்மையுடைய irumaiyiṉmaiyuṭaiya	-
Genitive 2	இருமையின்மையின் irumaiyiṉmaiyiṉ	-
Locative 1	இருமையின்மையில் irumaiyiṉmaiyil	-
Locative 2	இருமையின்மையிடம் irumaiyiṉmaiyiṭam	-
Sociative 1	இருமையின்மையோடு irumaiyiṉmaiyōṭu	-
Sociative 2	இருமையின்மையுடன் irumaiyiṉmaiyuṭaṉ	-
Instrumental	இருமையின்மையால் irumaiyiṉmaiyāl	-
Ablative	இருமையின்மையிலிருந்து irumaiyiṉmaiyiliruntu	-