இரப்பு
See also: இறப்பு
Tamil
Etymology
From இர (ira, “to beg, implore, plead”).
Pronunciation
- IPA(key): /iɾapːu/, [iɾɐpːɯ]
Noun
இரப்பு • (irappu)
- begging, mendicity
- Synonyms: யாசகம் (yācakam), பிச்சை (piccai)
Declension
| u-stem declension of இரப்பு (irappu) (singular only) | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Nominative | இரப்பு irappu | - |
| Vocative | இரப்பே irappē | - |
| Accusative | இரப்பை irappai | - |
| Dative | இரப்புக்கு irappukku | - |
| Genitive | இரப்புடைய irappuṭaiya | - |
| Singular | Plural | |
| Nominative | இரப்பு irappu | - |
| Vocative | இரப்பே irappē | - |
| Accusative | இரப்பை irappai | - |
| Dative | இரப்புக்கு irappukku | - |
| Benefactive | இரப்புக்காக irappukkāka | - |
| Genitive 1 | இரப்புடைய irappuṭaiya | - |
| Genitive 2 | இரப்பின் irappiṉ | - |
| Locative 1 | இரப்பில் irappil | - |
| Locative 2 | இரப்பிடம் irappiṭam | - |
| Sociative 1 | இரப்போடு irappōṭu | - |
| Sociative 2 | இரப்புடன் irappuṭaṉ | - |
| Instrumental | இரப்பால் irappāl | - |
| Ablative | இரப்பிலிருந்து irappiliruntu | - |
References
- Johann Philipp Fabricius, Na. Kadirvelu Pillai, David W. McAlpin, Rajagopal Subramanian, University of Madras, Miron Winslow (2022), “இரப்பு”, in Digital Dictionaries of South India [Combined Tamil Dictionaries]