இடையூறு
Tamil
Etymology
From இடை (iṭai) + உறு (uṟu).
Pronunciation
- IPA(key): /ʔiɖaɪ̯juːru/, [ʔɪɖəɪ̯juːrɯ]
Noun
இடையூறு • (iṭaiyūṟu)
- obstacle, impediment, hindrance
- inconvenience
- disturbance
Declension
Declension of இடையூறு (iṭaiyūṟu) (ṟu-stem, று-ற்று-altering) | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Nominative | இடையூறு iṭaiyūṟu | இடையூறுகள் iṭaiyūṟukaḷ |
Vocative | இடையூறே iṭaiyūṟē | இடையூறுகளே iṭaiyūṟukaḷē |
Accusative | இடையூற்றை iṭaiyūṟṟai | இடையூறுகளை iṭaiyūṟukaḷai |
Dative | இடையூற்றுக்கு iṭaiyūṟṟukku | இடையூறுகளுக்கு iṭaiyūṟukaḷukku |
Genitive | இடையூற்றுடைய iṭaiyūṟṟuṭaiya | இடையூறுகளுடைய iṭaiyūṟukaḷuṭaiya |
Singular | Plural | |
Nominative | இடையூறு iṭaiyūṟu | இடையூறுகள் iṭaiyūṟukaḷ |
Vocative | இடையூறே iṭaiyūṟē | இடையூறுகளே iṭaiyūṟukaḷē |
Accusative | இடையூற்றை iṭaiyūṟṟai | இடையூறுகளை iṭaiyūṟukaḷai |
Dative | இடையூற்றுக்கு iṭaiyūṟṟukku | இடையூறுகளுக்கு iṭaiyūṟukaḷukku |
Benefactive | இடையூற்றுக்காக iṭaiyūṟṟukkāka | இடையூறுகளுக்காக iṭaiyūṟukaḷukkāka |
Genitive 1 | இடையூற்றுடைய iṭaiyūṟṟuṭaiya | இடையூறுகளுடைய iṭaiyūṟukaḷuṭaiya |
Genitive 2 | இடையூற்றின் iṭaiyūṟṟiṉ | இடையூறுகளின் iṭaiyūṟukaḷiṉ |
Locative 1 | இடையூற்றில் iṭaiyūṟṟil | இடையூறுகளில் iṭaiyūṟukaḷil |
Locative 2 | இடையூற்றிடம் iṭaiyūṟṟiṭam | இடையூறுகளிடம் iṭaiyūṟukaḷiṭam |
Sociative 1 | இடையூற்றோடு iṭaiyūṟṟōṭu | இடையூறுகளோடு iṭaiyūṟukaḷōṭu |
Sociative 2 | இடையூற்றுடன் iṭaiyūṟṟuṭaṉ | இடையூறுகளுடன் iṭaiyūṟukaḷuṭaṉ |
Instrumental | இடையூற்றால் iṭaiyūṟṟāl | இடையூறுகளால் iṭaiyūṟukaḷāl |
Ablative | இடையூற்றிலிருந்து iṭaiyūṟṟiliruntu | இடையூறுகளிலிருந்து iṭaiyūṟukaḷiliruntu |
References
- University of Madras (1924–1936), “இடையூறு”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press