ਹੁਕਮ

ਹੁਕਮ

Punjabi

Etymology

Borrowed from Arabic حُكْم‎ (ḥukm).

Noun

ਹੁਕਮ • (hukam) m

1. order, instruction
   • Guru Granth Sahib, Guru Arjan, translation by Dr. Sant Singh Khalsa, ang 74:

     ਹੁਣਿ ਹੁਕਮੁ ਹੋਆ ਮਿਹਰਵਾਣ ਦਾ ਪੈ ਕੋਇ ਨ ਕਿਸੈ ਰਞਾਣਦਾ

     huṇ hukam hoā meharvāṇ dā pae koe na kisae rañāṇadā

     Now, the Merciful Lord has issued His Command. Let no one chase after and attack anyone else.

Declension

Declension of ਹੁਕਮ
dir. sg.	ਹੁਕਮ (hukam)
dir. pl.	ਹੁਕਮ (hukam)
	singular	plural
direct	ਹੁਕਮ (hukam)	ਹੁਕਮ (hukam)
oblique	ਹੁਕਮ (hukam)	ਹੁਕਮਾਂ (hukmā̃)
vocative	ਹੁਕਮਾ (hukmā)	ਹੁਕਮੋ (hukmo)
ablative	ਹੁਕਮੋਂ (hukmõ)	—
locative	ਹੁਕਮੇ (hukme)	ਹੁਕਮੀਂ (hukmī̃)
instrumental	ਹੁਕਮੇ (hukme)	ਹੁਕਮੀਂ (hukmī̃)