berike
Norwegian Bokmål
Etymology
From be- + rik, after Middle Low German beriken
Verb
berike (imperative berik, present tense beriker, passive berikes, simple past and past participle berika or beriket, present participle berikende)
- to enrich
References
- “berike” in The Bokmål Dictionary.
- “berike” in Det Norske Akademis ordbok (NAOB).