পেহ্লা

পেহ্লা

Early Assamese

Verb

পেহ্লা (pehla)

1. to throw
   • 16th century, Sankardeva, Saptakanda Ramayana Uttara Kanda

     কৰিলা পৰীক্ষা ৰামে পেহ্লাই অগনিত ।
     তথাপি নভৈল শান্ত ৰাঘৱৰ চিত্ত ॥

     korila porīkṣa rame pehlai ogonito ,
     tothapi nobhoilo śanto raghoworo citto .

     Rama examined throwing (me) into the fire,
     still Raghava wasn't convinced.

   • 16th century, Bhattadeva, Katha Bhagawat Chapter 36

     ভগৱন্তো তাৰ দুই শিঙ্গত ধৰি আঠাৰ ভৰি পৰ্য্যান্তে পাছক ঠেলি পেহ্লাইলা।

     bhogowontö taro dui śiṅgoto dhori aṭharo bhori porjjante pachoko ṭheli pehlaila,

     The God held his two horns pushed him back equal two the length of eighteen legs and made him fall.

Descendants

• Assamese: পেলা (pela), ফেলা (phela)