स्वर

स्वर

See also: सवेरे, स्वर्, and सवेरा

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit स्वर (svára).

Pronunciation

• (Delhi Hindi) IPA^(key): /sʋəɾ/, [s̪ʋəɾ]

Noun

स्वर • (svar) m (Urdu spelling سور‎)

1. voice, sound

   उसने ऊँचे स्वर से गाया। ― usne ū̃ce svar se gāyā. ― He sang in a loud voice.

   Synonym: आवाज़ (āvāz)

2. (music) note, tune

   उसने बहुत तीक्ष्ण स्वर निकाला।

   usne bahut tīkṣṇ svar nikālā.

   He hit a very shrill note.

3. (grammar) vowel

   Antonym: व्यंजन (vyañjan)

Declension

Declension of स्वर (masc cons-stem)

	singular	plural
direct	स्वर svar	स्वर svar
oblique	स्वर svar	स्वरों svarõ
vocative	स्वर svar	स्वरो svaro

Derived terms

• स्वरविज्ञान (svarvigyān)

References

• Bahri, Hardev (1989), “स्वर”, in Siksarthi Hindi-Angrejhi Sabdakosa [Learners' Hindi-English Dictionary], Delhi: Rajpal & Sons.

---

Sanskrit

Alternative forms

Alternative scripts

• ᬲ᭄ᬯᬭ (Balinese script)
• স্ৱৰ (Assamese script)
• স্বর (Bengali script)
• 𑰭𑰿𑰪𑰨 (Bhaiksuki script)
• 𑀲𑁆𑀯𑀭 (Brahmi script)
• 𑌸𑍍𑌵𑌰 (Grantha script)
• સ્વર (Gujarati script)
• ਸੑਵਰ (Gurmukhi script)
• ꦱ꧀ꦮꦫ (Javanese script)
• ស្វរ (Khmer script)
• ಸ್ವರ (Kannada script)
• ສ຺ວຣ (Lao script)
• സ്വര (Malayalam script)
• 𑘭𑘿𑘪𑘨 (Modi script)
• ᠰᢦᠷᠠ᠋ (Mongolian script)
• ᠰᠣᠸᠠᡵᠠ (Manchu script)
• သွရ (Burmese script)
• 𑧍𑧠𑧊𑧈 (Nandinagari script)
• 𑐳𑑂𑐰𑐬 (Newa script)
• ସ୍ଵର (Oriya script)
• ꢱ꣄ꢮꢬ (Saurashtra script)
• 𑆱𑇀𑆮𑆫 (Sharada script)
• 𑖭𑖿𑖪𑖨 (Siddham script)
• ස්වර (Sinhalese script)
• స్వర (Telugu script)
• สฺวร (Thai script)
• སྭ་ར (Tibetan script)
• 𑒮𑓂𑒫𑒩 (Tirhuta script)

Etymology

From Proto-Indo-European *swer- (“to resound”).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /sʋɐ́.ɾɐ/
• (Classical) IPA^(key): /ˈs̪ʋɐ.ɾɐ/

Noun

स्वर • (svára, svará) m

1. sound, noise
2. voice
3. (music) a note
4. (prosody) the Sanskrit pitch accent
5. (phonetics, orthography) a vowel

   दीर्घ स्वर ― dīrgha svara ― long vowel

   ह्रस्व स्वर ― hrasva svara ― short vowel

   Antonym: व्यञ्जन (vyañjana)

Declension

Masculine a-stem declension of स्वर (svára)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	स्वरः sváraḥ	स्वरौ svárau	स्वराः / स्वरासः¹ svárāḥ / svárāsaḥ¹
Vocative	स्वर svára	स्वरौ svárau	स्वराः / स्वरासः¹ svárāḥ / svárāsaḥ¹
Accusative	स्वरम् sváram	स्वरौ svárau	स्वरान् svárān
Instrumental	स्वरेण sváreṇa	स्वराभ्याम् svárābhyām	स्वरैः / स्वरेभिः¹ sváraiḥ / svárebhiḥ¹
Dative	स्वराय svárāya	स्वराभ्याम् svárābhyām	स्वरेभ्यः svárebhyaḥ
Ablative	स्वरात् svárāt	स्वराभ्याम् svárābhyām	स्वरेभ्यः svárebhyaḥ
Genitive	स्वरस्य svárasya	स्वरयोः svárayoḥ	स्वराणाम् svárāṇām
Locative	स्वरे sváre	स्वरयोः svárayoḥ	स्वरेषु sváreṣu
Notes	¹Vedic

Masculine a-stem declension of स्वर (svará)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	स्वरः svaráḥ	स्वरौ svaraú	स्वराः / स्वरासः¹ svarā́ḥ / svarā́saḥ¹
Vocative	स्वर svára	स्वरौ svárau	स्वराः / स्वरासः¹ svárāḥ / svárāsaḥ¹
Accusative	स्वरम् svarám	स्वरौ svaraú	स्वरान् svarā́n
Instrumental	स्वरेण svaréṇa	स्वराभ्याम् svarā́bhyām	स्वरैः / स्वरेभिः¹ svaraíḥ / svarébhiḥ¹
Dative	स्वराय svarā́ya	स्वराभ्याम् svarā́bhyām	स्वरेभ्यः svarébhyaḥ
Ablative	स्वरात् svarā́t	स्वराभ्याम् svarā́bhyām	स्वरेभ्यः svarébhyaḥ
Genitive	स्वरस्य svarásya	स्वरयोः svaráyoḥ	स्वराणाम् svarā́ṇām
Locative	स्वरे svaré	स्वरयोः svaráyoḥ	स्वरेषु svaréṣu
Notes	¹Vedic

Descendants

• Balinese: ᬲ᭄ᬯᬭ (suara)
• → Kapampangan: siwala
• → Khmer: សូរ (sou)
• → Malay: suara
  • Indonesian: suara
• → Tamil: சுரம் (curam)
• → Telugu: స్వరము (svaramu)

References

• Monier Williams (1899), “स्वर”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 1285.