स्फ्य
Sanskrit
Etymology
From Proto-Indo-Aryan *spʰyám, from Proto-Indo-Iranian *spʰyám, from Proto-Indo-European *(s)piHn- (“dorsal fin”). Cognate with Latin pinna (“feather, wing”), Tocharian A spin (“hook”), Dutch vin, German Finne, Old English finn (whence English fin).
Pronunciation
- (Vedic) IPA(key): /s̪pʰjɐ́/
- (Classical) IPA(key): /s̪pʰjɐ/
Noun
स्फ्य • (sphyá) n
- an implement used in sacrifices described as a flat piece of wood
- an oar
- the spar or boom of a ship
Declension
| Neuter a-stem declension of स्फ्य (sphyá) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | स्फ्यम् sphyám | स्फ्ये sphyé | स्फ्यानि / स्फ्या¹ sphyā́ni / sphyā́¹ |
| Vocative | स्फ्य sphyá | स्फ्ये sphyé | स्फ्यानि / स्फ्या¹ sphyā́ni / sphyā́¹ |
| Accusative | स्फ्यम् sphyám | स्फ्ये sphyé | स्फ्यानि / स्फ्या¹ sphyā́ni / sphyā́¹ |
| Instrumental | स्फ्येन sphyéna | स्फ्याभ्याम् sphyā́bhyām | स्फ्यैः / स्फ्येभिः¹ sphyaíḥ / sphyébhiḥ¹ |
| Dative | स्फ्याय sphyā́ya | स्फ्याभ्याम् sphyā́bhyām | स्फ्येभ्यः sphyébhyaḥ |
| Ablative | स्फ्यात् sphyā́t | स्फ्याभ्याम् sphyā́bhyām | स्फ्येभ्यः sphyébhyaḥ |
| Genitive | स्फ्यस्य sphyásya | स्फ्ययोः sphyáyoḥ | स्फ्यानाम् sphyā́nām |
| Locative | स्फ्ये sphyé | स्फ्ययोः sphyáyoḥ | स्फ्येषु sphyéṣu |
| Notes |
| ||
References
- Monier Williams (1899), “स्फ्य”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 1271.