स्थाली

स्थाली

Sanskrit

Etymology

From स्थाल (sthāla) +‎ -ई (-ī), a vṛddhi derivative of स्थल (sthala).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /stʰɑː.líː/
• (Classical) IPA^(key): /ˈs̪t̪ʰɑː.l̪iː/

Noun

स्थाली • (sthālī́) f

1. earthen dish, platter
   • c. 1200 BCE – 1000 BCE, Atharvaveda

Declension

Feminine ī-stem declension of स्थाली (sthālī́)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	स्थाली sthālī́	स्थाल्यौ / स्थाली¹ sthālyaù / sthālī́¹	स्थाल्यः / स्थालीः¹ sthālyàḥ / sthālī́ḥ¹
Vocative	स्थालि sthā́li	स्थाल्यौ / स्थाली¹ sthā́lyau / sthālī́¹	स्थाल्यः / स्थालीः¹ sthā́lyaḥ / sthā́līḥ¹
Accusative	स्थालीम् sthālī́m	स्थाल्यौ / स्थाली¹ sthālyaù / sthālī́¹	स्थालीः sthālī́ḥ
Instrumental	स्थाल्या sthālyā̀	स्थालीभ्याम् sthālī́bhyām	स्थालीभिः sthālī́bhiḥ
Dative	स्थाल्यै sthālyaì	स्थालीभ्याम् sthālī́bhyām	स्थालीभ्यः sthālī́bhyaḥ
Ablative	स्थाल्याः sthālyā̀ḥ	स्थालीभ्याम् sthālī́bhyām	स्थालीभ्यः sthālī́bhyaḥ
Genitive	स्थाल्याः sthālyā̀ḥ	स्थाल्योः sthālyòḥ	स्थालीनाम् sthālī́nām
Locative	स्थाल्याम् sthālyā̀m	स्थाल्योः sthālyòḥ	स्थालीषु sthālī́ṣu
Notes	¹Vedic

Descendants

• Pali: thālī
• Prakrit: 𑀣𑀸𑀮𑀻 (thālī)
  • Assamese: থালি (thali)
  • Bengali: থালি (thali)
  • Gujarati: થાળી (thāḷī)
  • Hindi: थाली (thālī)
  • Maithili: थारी (thārī)
  • Marathi: थाळी (thāḷī)
  • Nepali: थाली (thālī)
  • Punjabi: ਥਾਲੀ (thālī)
  • Sindhi: ٿاليِ‎‎ (thālī)
  • Urdu: تھالِی‎‎ (thālī)

References

• Monier Williams (1899), “स्थाली”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 1262.
• Turner, Ralph Lilley (1969–1985), “sthālī́”, in A Comparative Dictionary of the Indo-Aryan Languages, London: Oxford University Press