स्तम्भ

स्तम्भ

Sanskrit

Etymology

From the root स्तभ् (stabh, “to support”).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /stɐm.bʱɐ/
• (Classical) IPA^(key): /ˈs̪t̪ɐm.bʱɐ/

Noun

स्तम्भ • (stambha) m

1. pillar, post, column
   • c. 400 BCE, Mahābhārata
2. stem
3. support, prop; fixedness, rigidity
4. arrogance, aloofness
5. stoppage, obstruction

Declension

Masculine a-stem declension of स्तम्भ (stambha)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	स्तम्भः stambhaḥ	स्तम्भौ stambhau	स्तम्भाः / स्तम्भासः¹ stambhāḥ / stambhāsaḥ¹
Vocative	स्तम्भ stambha	स्तम्भौ stambhau	स्तम्भाः / स्तम्भासः¹ stambhāḥ / stambhāsaḥ¹
Accusative	स्तम्भम् stambham	स्तम्भौ stambhau	स्तम्भान् stambhān
Instrumental	स्तम्भेन stambhena	स्तम्भाभ्याम् stambhābhyām	स्तम्भैः / स्तम्भेभिः¹ stambhaiḥ / stambhebhiḥ¹
Dative	स्तम्भाय stambhāya	स्तम्भाभ्याम् stambhābhyām	स्तम्भेभ्यः stambhebhyaḥ
Ablative	स्तम्भात् stambhāt	स्तम्भाभ्याम् stambhābhyām	स्तम्भेभ्यः stambhebhyaḥ
Genitive	स्तम्भस्य stambhasya	स्तम्भयोः stambhayoḥ	स्तम्भानाम् stambhānām
Locative	स्तम्भे stambhe	स्तम्भयोः stambhayoḥ	स्तम्भेषु stambheṣu
Notes	¹Vedic

Descendants

• Assamese: থাম (tham), থুম (thum)
• Pali: thambha
• Punjabi: ਥੰਮ੍ਹ (thammh)
• Oriya: ଥମ୍ବ (thômbô)
• Khowar: ٹھُون‎
• → Hindi: स्तंभ (stambh)
• → Marathi: स्तंभ (stambha)
• → Thai: สดมภ์ (sà-dom)
• → Kannada: ಸ್ತಂಭ (stambha)
• → Telugu: స్తంభము (stambhamu)
• → Bengali: স্তম্ভ (stômbh)
• → Nepali: स्तम्भ (stambha)

References

• Monier Williams (1899), “स्तम्भ”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 1258.
• Turner, Ralph Lilley (1969–1985), “stambha”, in A Comparative Dictionary of the Indo-Aryan Languages, London: Oxford University Press