सूर्य

See also: सीरिया, सूरिया, and सरयु

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit सूर्य (sūrya).

Pronunciation

(Delhi Hindi) IPA^(key): /suːɾ.jᵊ/, [s̪uːɾ.jᵊ]

Noun

सूर्य • (sūrya) m (Urdu spelling سوریہ‎)

(astronomy) Sun
Synonyms: सूरज (sūraj), दिनेश (dineś), भानु (bhānu), आदित्य (āditya), रवि (ravi), दिनकर (dinkar), आफ़ताब (āftāb)

Declension

Declension of सूर्य (masc cons-stem)

	singular	plural
direct	सूर्य sūrya	सूर्य sūrya
oblique	सूर्य sūrya	सूर्यों sūryõ
vocative	सूर्य sūrya	सूर्यो sūryo

Marathi

Etymology

Borrowed from Sanskrit सूर्य (sūrya).

Noun

सूर्य • (sūrya) m

(astronomy) sun
(mythology) Surya

References

Berntsen, Maxine, “सूर्य”, in A Basic Marathi-English Dictionary, New Delhi: American Institute of Indian Studies, 1982-1983.
Molesworth, James Thomas (1857), “सूर्य”, in A dictionary, Marathi and English, Bombay: Printed for government at the Bombay Education Society's Press

Nepali

Etymology

Borrowed from Sanskrit सूर्य (sūrya).

Pronunciation

IPA^(key): [surːe]

Phonetic Devanagari: सुर्रे

Noun

सूर्य • (sūrya)

(astronomy) sun

Sanskrit

Alternative forms

Alternative scripts

ᬲᬹᬃᬬ (Balinese script)
সূৰ্য (Assamese script)
সূর্য (Bengali script)
𑰭𑰳𑰨𑰿𑰧 (Bhaiksuki script)
𑀲𑀽𑀭𑁆𑀬 (Brahmi script)
𑌸𑍂𑌰𑍍𑌯 (Grantha script)
સૂર્ય (Gujarati script)
ਸੂਰੑਯ (Gurmukhi script)
ꦱꦹꦫꦾ (Javanese script)
សូយ៌ (Khmer script)
ಸೂರ್ಯ (Kannada script)
ສູຣ຺ຍ (Lao script)
സൂര്യ (Malayalam script)
𑘭𑘴𑘨𑘿𑘧 (Modi script)
ᠰᠤᠤᠷᠶ᠎ᠠ (Mongolian script)
ᠰᡠᡠᡵᠶᠠ (Manchu script)
သူရျ (Burmese script)
𑧍𑧕𑧈𑧠𑧇 (Nandinagari script)
𑐳𑐹𑐬𑑂𑐫 (Newa script)
ସୂର୍ଯ (Oriya script)
ꢱꢹꢬ꣄ꢫ (Saurashtra script)
𑆱𑆷𑆫𑇀𑆪 (Sharada script)
𑖭𑖳𑖨𑖿𑖧 (Siddham script)
සූර්ය (Sinhalese script)
సూర్య (Telugu script)
สูรฺย (Thai script)
སཱུ་རྱ (Tibetan script)
𑒮𑒴𑒩𑓂𑒨 (Tirhuta script)

Etymology

A +‎ -य (-ya) extension of the base सूर् (sū́r), from Proto-Indo-Iranian *súHar (“sun”), from Proto-Indo-European *sóh₂wl̥ (“sun”). Cognate with Ancient Greek ἥλιος (hḗlios), Latin sōl, Persian ‎ (khur), English sun. Also related to स्वर् (svàr, “sun”) and सूर (sū́ra, “sun”).

Pronunciation

(Vedic) IPA^(key): /súː.ɾi.jɐ/, /súːɾ.jɐ/

(Classical) IPA^(key): /ˈs̪uːɾ.jɐ/

Noun

सूर्य • (sū́rya) m (metrical Vedic sū́riya)

the sun
- c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda 6.17.3:
  आविः सूर्यं कृणुहि पीपिहीषो जहि शत्रूँरभि गा इन्द्र तृन्धि ॥
  āviḥ sūryaṃ kṛṇuhi pīpihīṣo jahi śatrūm̐rabhi gā indra tṛndhi .
  O Indra, make the Sun visible, make food abundant, slaughter the foes, pierce through and free the cattle.

Declension

Masculine a-stem declension of सूर्य (sū́rya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	सूर्यः sū́ryaḥ	सूर्यौ sū́ryau	सूर्याः / सूर्यासः¹ sū́ryāḥ / sū́ryāsaḥ¹
Vocative	सूर्य sū́rya	सूर्यौ sū́ryau	सूर्याः / सूर्यासः¹ sū́ryāḥ / sū́ryāsaḥ¹
Accusative	सूर्यम् sū́ryam	सूर्यौ sū́ryau	सूर्यान् sū́ryān
Instrumental	सूर्येण sū́ryeṇa	सूर्याभ्याम् sū́ryābhyām	सूर्यैः / सूर्येभिः¹ sū́ryaiḥ / sū́ryebhiḥ¹
Dative	सूर्याय sū́ryāya	सूर्याभ्याम् sū́ryābhyām	सूर्येभ्यः sū́ryebhyaḥ
Ablative	सूर्यात् sū́ryāt	सूर्याभ्याम् sū́ryābhyām	सूर्येभ्यः sū́ryebhyaḥ
Genitive	सूर्यस्य sū́ryasya	सूर्ययोः sū́ryayoḥ	सूर्याणाम् sū́ryāṇām
Locative	सूर्ये sū́rye	सूर्ययोः sū́ryayoḥ	सूर्येषु sū́ryeṣu
Notes	¹Vedic

Proper noun

सूर्य • (sū́rya) m

(Vedic religion, Hinduism, Buddhism, Jainism) Surya, the Vedic solar deity
- c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda 1.50.4:
  तरणिर्विश्वदर्शतो ज्योतिष्कृदसि सूर्य ।
  विश्वमा भासि रोचनम् ॥
  taraṇirviśvadarśato jyotiṣkṛdasi sūrya .
  viśvamā bhāsi rocanam .
  Swift and all beautiful art thou, O Sūrya, maker of the light,
  Illuming all the radiant realm.
a male given name

Descendants

Helu Prakrit:
- Dhivehi: އިރު‎ (iru)
- Sinhalese: ඉර (ira)
Maharastri Prakrit: 𑀲𑀼𑀚𑁆𑀚 (sujja)
Paisaci Prakrit:
- Punjabi: ਸਿਝ (sijha) (archaic)
Pali: surya
→ Assamese: সূৰুয (xuruz)
→ Bengali: সূর্য (sūrĵô)
→ Gujarati: સૂરજ (sūraj)
→ Hindi: सूर्य (sūrya), सूरज (sūraj)
→ Khmer: សុរិយ (soreyaʼ)
→ Kannada: ಸೂರ್ಯ (sūrya)
→ Konkani: सूर्य (sūrya)
→ Malayalam: സൂര്യൻ (sūryaṉ)
→ Malay: suria
- Indonesian: surya
→ Marathi: सूर्य (sūrya)
→ Old Javanese: sūrya
- Javanese: ꦱꦸꦂꦪ (surya)
- → Balinese: ᬲᬹᬃᬬ (surya)
→ Oriya: ସୂର୍ଯ୍ୟ (surjyô)
→ Nepali: सूर्य (sūrya)
→ Newar: सूर्द्य (sūrdya)
→ Punjabi: ਸੂਰਜ (sūraj) / سورج‎ (sūraj)
→ Rajasthani: सूरज (sūraj)
→ Sindhi: سوُرَجُ‎ (sūraju)
→ Sinhalese: සූර්යයා (sūryayā)
→ Tamil: சூரியன் (cūriyaṉ)
→ Telugu: సూర్యుడు (sūryuḍu)
→ Thai: สุริยา
→ Urdu: سورج‎ (sūraj)

Adjective

सूर्य • (sū́rya)

solar

Declension

Masculine a-stem declension of सूर्य
Nom. sg.	सूर्यः (sūryaḥ)
Gen. sg.	सूर्यस्य (sūryasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	सूर्यः (sūryaḥ)	सूर्यौ (sūryau)	सूर्याः (sūryāḥ)
Vocative	सूर्य (sūrya)	सूर्यौ (sūryau)	सूर्याः (sūryāḥ)
Accusative	सूर्यम् (sūryam)	सूर्यौ (sūryau)	सूर्यान् (sūryān)
Instrumental	सूर्येण (sūryeṇa)	सूर्याभ्याम् (sūryābhyām)	सूर्यैः (sūryaiḥ)
Dative	सूर्याय (sūryāya)	सूर्याभ्याम् (sūryābhyām)	सूर्येभ्यः (sūryebhyaḥ)
Ablative	सूर्यात् (sūryāt)	सूर्याभ्याम् (sūryābhyām)	सूर्येभ्यः (sūryebhyaḥ)
Genitive	सूर्यस्य (sūryasya)	सूर्ययोः (sūryayoḥ)	सूर्याणाम् (sūryāṇām)
Locative	सूर्ये (sūrye)	सूर्ययोः (sūryayoḥ)	सूर्येषु (sūryeṣu)

Feminine ā-stem declension of सूर्य
Nom. sg.	सूर्या (sūryā)
Gen. sg.	सूर्यायाः (sūryāyāḥ)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	सूर्या (sūryā)	सूर्ये (sūrye)	सूर्याः (sūryāḥ)
Vocative	सूर्ये (sūrye)	सूर्ये (sūrye)	सूर्याः (sūryāḥ)
Accusative	सूर्याम् (sūryām)	सूर्ये (sūrye)	सूर्याः (sūryāḥ)
Instrumental	सूर्यया (sūryayā)	सूर्याभ्याम् (sūryābhyām)	सूर्याभिः (sūryābhiḥ)
Dative	सूर्यायै (sūryāyai)	सूर्याभ्याम् (sūryābhyām)	सूर्याभ्यः (sūryābhyaḥ)
Ablative	सूर्यायाः (sūryāyāḥ)	सूर्याभ्याम् (sūryābhyām)	सूर्याभ्यः (sūryābhyaḥ)
Genitive	सूर्यायाः (sūryāyāḥ)	सूर्ययोः (sūryayoḥ)	सूर्याणाम् (sūryāṇām)
Locative	सूर्यायाम् (sūryāyām)	सूर्ययोः (sūryayoḥ)	सूर्यासु (sūryāsu)

Neuter a-stem declension of सूर्य
Nom. sg.	सूर्यम् (sūryam)
Gen. sg.	सूर्यस्य (sūryasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	सूर्यम् (sūryam)	सूर्ये (sūrye)	सूर्याणि (sūryāṇi)
Vocative	सूर्य (sūrya)	सूर्ये (sūrye)	सूर्याणि (sūryāṇi)
Accusative	सूर्यम् (sūryam)	सूर्ये (sūrye)	सूर्याणि (sūryāṇi)
Instrumental	सूर्येण (sūryeṇa)	सूर्याभ्याम् (sūryābhyām)	सूर्यैः (sūryaiḥ)
Dative	सूर्याय (sūryāya)	सूर्याभ्याम् (sūryābhyām)	सूर्येभ्यः (sūryebhyaḥ)
Ablative	सूर्यात् (sūryāt)	सूर्याभ्याम् (sūryābhyām)	सूर्येभ्यः (sūryebhyaḥ)
Genitive	सूर्यस्य (sūryasya)	सूर्ययोः (sūryayoḥ)	सूर्याणाम् (sūryāṇām)
Locative	सूर्ये (sūrye)	सूर्ययोः (sūryayoḥ)	सूर्येषु (sūryeṣu)

References

Monier Williams (1899), “सूर्य”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 1243.