सुरा

सुरा

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *súraH, from Proto-Indo-Iranian *súraH. Cognate with Avestan 𐬵𐬎𐬭𐬁‎ (hurā), Middle Persian hwl (hur).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /s̪ú.ɽɑː/
• (Classical) IPA^(key): /ˈs̪u.ɽɑː/

Noun

सुरा • (súrā) f

1. wine, spirituous liquor

   Synonyms: मदिरा (madirā), हाला (hālā)

Declension

Feminine ā-stem declension of सुरा (súrā)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	सुरा súrā	सुरे súre	सुराः súrāḥ
Vocative	सुरे súre	सुरे súre	सुराः súrāḥ
Accusative	सुराम् súrām	सुरे súre	सुराः súrāḥ
Instrumental	सुरया / सुरा¹ súrayā / súrā¹	सुराभ्याम् súrābhyām	सुराभिः súrābhiḥ
Dative	सुरायै súrāyai	सुराभ्याम् súrābhyām	सुराभ्यः súrābhyaḥ
Ablative	सुरायाः súrāyāḥ	सुराभ्याम् súrābhyām	सुराभ्यः súrābhyaḥ
Genitive	सुरायाः súrāyāḥ	सुरयोः súrayoḥ	सुराणाम् súrāṇām
Locative	सुरायाम् súrāyām	सुरयोः súrayoḥ	सुरासु súrāsu
Notes	¹Vedic

Descendants

• Konkani: सोरो (sôrô)
• → Thai: สุรา (sù-raa)