सुमति
See also: स्मृति and समिति
Sanskrit
Etymology
सु- (su-) + मति (mati)
Noun
सुमति • (sumati) f
- good mind or disposition, benevolence, kindness, favour (acc. with √ कृ, ‘to make any one the object of one's favour’).
- devotion, prayer.
- the right taste for, pleasure or delight in (loc.).
Declension
| Feminine i-stem declension of सुमति | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | सुमतिः (sumatiḥ) | ||
| Gen. sg. | सुमत्याः / सुमतेः (sumatyāḥ / sumateḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | सुमतिः (sumatiḥ) | सुमती (sumatī) | सुमतयः (sumatayaḥ) |
| Vocative | सुमते (sumate) | सुमती (sumatī) | सुमतयः (sumatayaḥ) |
| Accusative | सुमतिम् (sumatim) | सुमती (sumatī) | सुमतीः (sumatīḥ) |
| Instrumental | सुमत्या (sumatyā) | सुमतिभ्याम् (sumatibhyām) | सुमतिभिः (sumatibhiḥ) |
| Dative | सुमत्यै / सुमतये (sumatyai / sumataye) | सुमतिभ्याम् (sumatibhyām) | सुमतिभ्यः (sumatibhyaḥ) |
| Ablative | सुमत्याः / सुमतेः (sumatyāḥ / sumateḥ) | सुमतिभ्याम् (sumatibhyām) | सुमतिभ्यः (sumatibhyaḥ) |
| Genitive | सुमत्याः / सुमतेः (sumatyāḥ / sumateḥ) | सुमत्योः (sumatyoḥ) | सुमतीनाम् (sumatīnām) |
| Locative | सुमत्याम् / सुमतौ (sumatyām / sumatau) | सुमत्योः (sumatyoḥ) | सुमतिषु (sumatiṣu) |
Adjective
सुमति • (sumati)
- very wise or intelligent.
- well versed in (gen.).
Declension
| Masculine i-stem declension of सुमति | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | सुमतिः (sumatiḥ) | ||
| Gen. sg. | सुमतेः (sumateḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | सुमतिः (sumatiḥ) | सुमती (sumatī) | सुमतयः (sumatayaḥ) |
| Vocative | सुमते (sumate) | सुमती (sumatī) | सुमतयः (sumatayaḥ) |
| Accusative | सुमतिम् (sumatim) | सुमती (sumatī) | सुमतीन् (sumatīn) |
| Instrumental | सुमतिना (sumatinā) | सुमतिभ्याम् (sumatibhyām) | सुमतिभिः (sumatibhiḥ) |
| Dative | सुमतये (sumataye) | सुमतिभ्याम् (sumatibhyām) | सुमतिभ्यः (sumatibhyaḥ) |
| Ablative | सुमतेः (sumateḥ) | सुमतिभ्याम् (sumatibhyām) | सुमतिभ्यः (sumatibhyaḥ) |
| Genitive | सुमतेः (sumateḥ) | सुमत्योः (sumatyoḥ) | सुमतीनाम् (sumatīnām) |
| Locative | सुमतौ (sumatau) | सुमत्योः (sumatyoḥ) | सुमतिषु (sumatiṣu) |
| Feminine i-stem declension of सुमति | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | सुमतिः (sumatiḥ) | ||
| Gen. sg. | सुमत्याः / सुमतेः (sumatyāḥ / sumateḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | सुमतिः (sumatiḥ) | सुमती (sumatī) | सुमतयः (sumatayaḥ) |
| Vocative | सुमते (sumate) | सुमती (sumatī) | सुमतयः (sumatayaḥ) |
| Accusative | सुमतिम् (sumatim) | सुमती (sumatī) | सुमतीः (sumatīḥ) |
| Instrumental | सुमत्या (sumatyā) | सुमतिभ्याम् (sumatibhyām) | सुमतिभिः (sumatibhiḥ) |
| Dative | सुमत्यै / सुमतये (sumatyai / sumataye) | सुमतिभ्याम् (sumatibhyām) | सुमतिभ्यः (sumatibhyaḥ) |
| Ablative | सुमत्याः / सुमतेः (sumatyāḥ / sumateḥ) | सुमतिभ्याम् (sumatibhyām) | सुमतिभ्यः (sumatibhyaḥ) |
| Genitive | सुमत्याः / सुमतेः (sumatyāḥ / sumateḥ) | सुमत्योः (sumatyoḥ) | सुमतीनाम् (sumatīnām) |
| Locative | सुमत्याम् / सुमतौ (sumatyām / sumatau) | सुमत्योः (sumatyoḥ) | सुमतिषु (sumatiṣu) |
| Neuter i-stem declension of सुमति | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | सुमति (sumati) | ||
| Gen. sg. | सुमतिनः (sumatinaḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | सुमति (sumati) | सुमतिनी (sumatinī) | सुमतीनि (sumatīni) |
| Vocative | सुमति (sumati) | सुमतिनी (sumatinī) | सुमतीनि (sumatīni) |
| Accusative | सुमति (sumati) | सुमतिनी (sumatinī) | सुमतीनि (sumatīni) |
| Instrumental | सुमतिना (sumatinā) | सुमतिभ्याम् (sumatibhyām) | सुमतिभिः (sumatibhiḥ) |
| Dative | सुमतिने (sumatine) | सुमतिभ्याम् (sumatibhyām) | सुमतिभ्यः (sumatibhyaḥ) |
| Ablative | सुमतिनः (sumatinaḥ) | सुमतिभ्याम् (sumatibhyām) | सुमतिभ्यः (sumatibhyaḥ) |
| Genitive | सुमतिनः (sumatinaḥ) | सुमतिनोः (sumatinoḥ) | सुमतीनाम् (sumatīnām) |
| Locative | सुमतिनि (sumatini) | सुमतिनोः (sumatinoḥ) | सुमतिषु (sumatiṣu) |
Descendants
- Telugu: సుమతి (sumati)