सांवादिक

सांवादिक

Hindi

Etymology

Learned borrowing from Sanskrit सांवादिक (sāṃvādika).

Pronunciation

• (Delhi Hindi) IPA^(key): /sɑːm.ʋɑː.d̪ɪk/, [s̪ä̃ːm.wäː.d̪ɪk]

Adjective

सांवादिक • (sāmvādik) (indeclinable)

1. conversational, colloquial
2. controversial

Noun

सांवादिक • (sāmvādik) m

1. a controversialist or disputant
2. a logician

Declension

Declension of सांवादिक (masc cons-stem)

	singular	plural
direct	सांवादिक sāmvādik	सांवादिक sāmvādik
oblique	सांवादिक sāmvādik	सांवादिकों sāmvādikõ
vocative	सांवादिक sāmvādik	सांवादिको sāmvādiko

Further reading

• Dāsa, Śyāmasundara (1965–1975) , “सांवादिक”, in Hindī Śabdasāgara [lit. Sea of Hindi words] (in Hindi), Kashi [Varanasi]: Nagari Pracarini Sabha.

---

Sanskrit

Alternative scripts

Alternative scripts

• ᬲᬵᬂᬯᬵᬤᬶᬓ (Balinese script)
• সাংৱাদিক (Assamese script)
• সাংবাদিক (Bengali script)
• 𑰭𑰯𑰽𑰪𑰯𑰟𑰰𑰎 (Bhaiksuki script)
• 𑀲𑀸𑀁𑀯𑀸𑀤𑀺𑀓 (Brahmi script)
• 𑌸𑌾𑌂𑌵𑌾𑌦𑌿𑌕 (Grantha script)
• સાંવાદિક (Gujarati script)
• ꦱꦴꦁꦮꦴꦢꦶꦏ (Javanese script)
• សាំវាទិក (Khmer script)
• ಸಾಂವಾದಿಕ (Kannada script)
• ສາໍວາທິກ (Lao script)
• 𑘭𑘰𑘽𑘪𑘰𑘟𑘱𑘎 (Modi script)
• သာံဝါဒိက (Burmese script)
• 𑐳𑐵𑑄𑐰𑐵𑐡𑐶𑐎 (Newa script)
• ସାଂଵାଦିକ (Oriya script)
• ꢱꢵꢀꢮꢵꢣꢶꢒ (Saurashtra script)
• 𑆱𑆳𑆁𑆮𑆳𑆢𑆴𑆑 (Sharada script)
• 𑖭𑖯𑖽𑖪𑖯𑖟𑖰𑖎 (Siddham script)
• సాంవాదిక (Telugu script)
• สาํวาทิก (Thai script)
• སཱཾཝཱདིཀ (Tibetan script)
• 𑒮𑒰𑓀𑒫𑒰𑒠𑒱𑒏 (Tirhuta script)

Etymology

From संवाद (saṃvādá, “conversation, colloquy; cause”) +‎ -इक (-ika).

Pronunciation

• (Classical) IPA^(key): /s̪ɑ̃ːˈʋɑː.d̪i.kɐ/

Adjective

सांवादिक • (sāṃvādika)

1. conversational, colloquial
2. controversial

Declension

Masculine a-stem declension of सांवादिक (sāṃvādika)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	सांवादिकः sāṃvādikaḥ	सांवादिकौ sāṃvādikau	सांवादिकाः / सांवादिकासः¹ sāṃvādikāḥ / sāṃvādikāsaḥ¹
Vocative	सांवादिक sāṃvādika	सांवादिकौ sāṃvādikau	सांवादिकाः / सांवादिकासः¹ sāṃvādikāḥ / sāṃvādikāsaḥ¹
Accusative	सांवादिकम् sāṃvādikam	सांवादिकौ sāṃvādikau	सांवादिकान् sāṃvādikān
Instrumental	सांवादिकेन sāṃvādikena	सांवादिकाभ्याम् sāṃvādikābhyām	सांवादिकैः / सांवादिकेभिः¹ sāṃvādikaiḥ / sāṃvādikebhiḥ¹
Dative	सांवादिकाय sāṃvādikāya	सांवादिकाभ्याम् sāṃvādikābhyām	सांवादिकेभ्यः sāṃvādikebhyaḥ
Ablative	सांवादिकात् sāṃvādikāt	सांवादिकाभ्याम् sāṃvādikābhyām	सांवादिकेभ्यः sāṃvādikebhyaḥ
Genitive	सांवादिकस्य sāṃvādikasya	सांवादिकयोः sāṃvādikayoḥ	सांवादिकानाम् sāṃvādikānām
Locative	सांवादिके sāṃvādike	सांवादिकयोः sāṃvādikayoḥ	सांवादिकेषु sāṃvādikeṣu
Notes	¹Vedic

Feminine ī-stem declension of सांवादिकी (sāṃvādikī)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	सांवादिकी sāṃvādikī	सांवादिक्यौ / सांवादिकी¹ sāṃvādikyau / sāṃvādikī¹	सांवादिक्यः / सांवादिकीः¹ sāṃvādikyaḥ / sāṃvādikīḥ¹
Vocative	सांवादिकि sāṃvādiki	सांवादिक्यौ / सांवादिकी¹ sāṃvādikyau / sāṃvādikī¹	सांवादिक्यः / सांवादिकीः¹ sāṃvādikyaḥ / sāṃvādikīḥ¹
Accusative	सांवादिकीम् sāṃvādikīm	सांवादिक्यौ / सांवादिकी¹ sāṃvādikyau / sāṃvādikī¹	सांवादिकीः sāṃvādikīḥ
Instrumental	सांवादिक्या sāṃvādikyā	सांवादिकीभ्याम् sāṃvādikībhyām	सांवादिकीभिः sāṃvādikībhiḥ
Dative	सांवादिक्यै sāṃvādikyai	सांवादिकीभ्याम् sāṃvādikībhyām	सांवादिकीभ्यः sāṃvādikībhyaḥ
Ablative	सांवादिक्याः sāṃvādikyāḥ	सांवादिकीभ्याम् sāṃvādikībhyām	सांवादिकीभ्यः sāṃvādikībhyaḥ
Genitive	सांवादिक्याः sāṃvādikyāḥ	सांवादिक्योः sāṃvādikyoḥ	सांवादिकीनाम् sāṃvādikīnām
Locative	सांवादिक्याम् sāṃvādikyām	सांवादिक्योः sāṃvādikyoḥ	सांवादिकीषु sāṃvādikīṣu
Notes	¹Vedic

Neuter a-stem declension of सांवादिक (sāṃvādika)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	सांवादिकम् sāṃvādikam	सांवादिके sāṃvādike	सांवादिकानि / सांवादिका¹ sāṃvādikāni / sāṃvādikā¹
Vocative	सांवादिक sāṃvādika	सांवादिके sāṃvādike	सांवादिकानि / सांवादिका¹ sāṃvādikāni / sāṃvādikā¹
Accusative	सांवादिकम् sāṃvādikam	सांवादिके sāṃvādike	सांवादिकानि / सांवादिका¹ sāṃvādikāni / sāṃvādikā¹
Instrumental	सांवादिकेन sāṃvādikena	सांवादिकाभ्याम् sāṃvādikābhyām	सांवादिकैः / सांवादिकेभिः¹ sāṃvādikaiḥ / sāṃvādikebhiḥ¹
Dative	सांवादिकाय sāṃvādikāya	सांवादिकाभ्याम् sāṃvādikābhyām	सांवादिकेभ्यः sāṃvādikebhyaḥ
Ablative	सांवादिकात् sāṃvādikāt	सांवादिकाभ्याम् sāṃvādikābhyām	सांवादिकेभ्यः sāṃvādikebhyaḥ
Genitive	सांवादिकस्य sāṃvādikasya	सांवादिकयोः sāṃvādikayoḥ	सांवादिकानाम् sāṃvādikānām
Locative	सांवादिके sāṃvādike	सांवादिकयोः sāṃvādikayoḥ	सांवादिकेषु sāṃvādikeṣu
Notes	¹Vedic

Noun

सांवादिक • (sāṃvādika) m

1. a controversialist or disputant
2. a logician

Declension

Masculine a-stem declension of सांवादिक (sāṃvādika)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	सांवादिकः sāṃvādikaḥ	सांवादिकौ sāṃvādikau	सांवादिकाः / सांवादिकासः¹ sāṃvādikāḥ / sāṃvādikāsaḥ¹
Vocative	सांवादिक sāṃvādika	सांवादिकौ sāṃvādikau	सांवादिकाः / सांवादिकासः¹ sāṃvādikāḥ / sāṃvādikāsaḥ¹
Accusative	सांवादिकम् sāṃvādikam	सांवादिकौ sāṃvādikau	सांवादिकान् sāṃvādikān
Instrumental	सांवादिकेन sāṃvādikena	सांवादिकाभ्याम् sāṃvādikābhyām	सांवादिकैः / सांवादिकेभिः¹ sāṃvādikaiḥ / sāṃvādikebhiḥ¹
Dative	सांवादिकाय sāṃvādikāya	सांवादिकाभ्याम् sāṃvādikābhyām	सांवादिकेभ्यः sāṃvādikebhyaḥ
Ablative	सांवादिकात् sāṃvādikāt	सांवादिकाभ्याम् sāṃvādikābhyām	सांवादिकेभ्यः sāṃvādikebhyaḥ
Genitive	सांवादिकस्य sāṃvādikasya	सांवादिकयोः sāṃvādikayoḥ	सांवादिकानाम् sāṃvādikānām
Locative	सांवादिके sāṃvādike	सांवादिकयोः sāṃvādikayoḥ	सांवादिकेषु sāṃvādikeṣu
Notes	¹Vedic

Further reading

• Monier Williams (1899) , “सांवादिक”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 1197.
• Apte, Vaman Shivram (1890) , “सांवादिक”, in The practical Sanskrit-English dictionary, Poona: Prasad Prakashan.