aandoen
Dutch
Etymology
From aan + doen.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈaːndun/
Audio (file) - Hyphenation: aan‧doen
Verb
aandoen
- (transitive) to turn on (e.g. a light)
- (transitive) to put on (clothes), don
- (copulative) to rouse an impression, strike oneself as
- De gewoonten van andere culturen doen soms vreemd aan.
- The customs of other cultures sometimes strike oneself as odd.
- (transitive) to engender, cause
- (transitive) to affect, harm (such as a disease to a body part)
- (transitive) to visit (a place)
Inflection
Inflection of aandoen (strong class non-standard, irregular, separable) | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
infinitive | aandoen | ||||||||
past singular | deed aan | ||||||||
past participle | aangedaan | ||||||||
infinitive | aandoen | ||||||||
gerund | aandoen n|- class="vsHide" style="background: #E6E6FF;" | main clause | subordinate clause | ||||||
present tense | past tense | present tense | past tense | ||||||
1st person singular | doe aan | deed aan | aandoe | aandeed | |||||
2nd person sing. (jij) | doet aan | deed aan | aandoet | aandeed | |||||
2nd person sing. (u) | doet aan | deed aan | aandoet | aandeed | |||||
2nd person sing. (gij) | doet aan | deedt aan | aandoet | aandeedt | |||||
3rd person singular | doet aan | deed aan | aandoet | aandeed | |||||
plural | doen aan | deden aan | aandoen | aandeden | |||||
subjunctive sing.1 | doe aan | dede aan | aandoe | aandede | |||||
subjunctive plur.1 | doen aan | deden aan | aandoen | aandeden | |||||
imperative sing. | doe aan | ||||||||
imperative plur.1 | doet aan | ||||||||
participles | aandoend | aangedaan | |||||||
1) Archaic. |
Synonyms
- (to put on): aantrekken
Antonyms
- (to put off): uitdoen, uittrekken
Derived terms
- aandoenlijk
- aandoening
Anagrams
- doen aan