संन्यासिन्

संन्यासिन्

Sanskrit

Etymology

From सं- (saṃ-) +‎ न्यास (nyāsa, “putting down”) +‎ -इन् (-in).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /s̪ɐ̃.n̪jɑː.s̪in̪/, [s̪ɐ̃.j̃jɑː.s̪in̪]
• (Classical) IPA^(key): /s̪ɐ̃ˈn̪jɑː.s̪in̪/

Noun

संन्यासिन् • (saṃnyāsin) m (feminine संन्यासिनी)

1. ascetic, one who has renounced the world

Declension

Masculine in-stem declension of संन्यासिन् (saṃnyāsin)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	संन्यासी saṃnyāsī	संन्यासिनौ / संन्यासिना¹ saṃnyāsinau / saṃnyāsinā¹	संन्यासिनः saṃnyāsinaḥ
Vocative	संन्यासिन् saṃnyāsin	संन्यासिनौ / संन्यासिना¹ saṃnyāsinau / saṃnyāsinā¹	संन्यासिनः saṃnyāsinaḥ
Accusative	संन्यासिनम् saṃnyāsinam	संन्यासिनौ / संन्यासिना¹ saṃnyāsinau / saṃnyāsinā¹	संन्यासिनः saṃnyāsinaḥ
Instrumental	संन्यासिना saṃnyāsinā	संन्यासिभ्याम् saṃnyāsibhyām	संन्यासिभिः saṃnyāsibhiḥ
Dative	संन्यासिने saṃnyāsine	संन्यासिभ्याम् saṃnyāsibhyām	संन्यासिभ्यः saṃnyāsibhyaḥ
Ablative	संन्यासिनः saṃnyāsinaḥ	संन्यासिभ्याम् saṃnyāsibhyām	संन्यासिभ्यः saṃnyāsibhyaḥ
Genitive	संन्यासिनः saṃnyāsinaḥ	संन्यासिनोः saṃnyāsinoḥ	संन्यासिनाम् saṃnyāsinām
Locative	संन्यासिनि saṃnyāsini	संन्यासिनोः saṃnyāsinoḥ	संन्यासिषु saṃnyāsiṣu
Notes	¹Vedic

Descendants

• Hindi: संन्यासी (sannyāsī)
  • English: sannyasi