श्रोमत

श्रोमत

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *śráwmatam, from Proto-Indo-Iranian *ĉráwmatam, from Proto-Indo-European *ḱléw-mn̥-tom, from *ḱlew- (“fame”). Cognate with Proto-Germanic *hleumundaz (“reputation; fame”) (whence German Leumund (“reputation”)).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ɕɽɐ́w.mɐ.t̪ɐ/
• (Classical) IPA^(key): /ˈɕɽoː.mɐ.t̪ɐ/

Noun

श्रोमत • (śrómata) n

1. fame
2. renown
3. glory
4. celebrity

Declension

Neuter a-stem declension of श्रोमत (śrómata)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	श्रोमतम् śrómatam	श्रोमते śrómate	श्रोमतानि / श्रोमता¹ śrómatāni / śrómatā¹
Vocative	श्रोमत śrómata	श्रोमते śrómate	श्रोमतानि / श्रोमता¹ śrómatāni / śrómatā¹
Accusative	श्रोमतम् śrómatam	श्रोमते śrómate	श्रोमतानि / श्रोमता¹ śrómatāni / śrómatā¹
Instrumental	श्रोमतेन śrómatena	श्रोमताभ्याम् śrómatābhyām	श्रोमतैः / श्रोमतेभिः¹ śrómataiḥ / śrómatebhiḥ¹
Dative	श्रोमताय śrómatāya	श्रोमताभ्याम् śrómatābhyām	श्रोमतेभ्यः śrómatebhyaḥ
Ablative	श्रोमतात् śrómatāt	श्रोमताभ्याम् śrómatābhyām	श्रोमतेभ्यः śrómatebhyaḥ
Genitive	श्रोमतस्य śrómatasya	श्रोमतयोः śrómatayoḥ	श्रोमतानाम् śrómatānām
Locative	श्रोमते śrómate	श्रोमतयोः śrómatayoḥ	श्रोमतेषु śrómateṣu
Notes	¹Vedic